ମାଆ କାହିଁକି ମୁଁ ବଡ଼ ହେଲି,

                   

ମାଆ କାହିଁକି ଆଜି ମୁଁ ବଡ଼ ହେଲି

             ତୁମକୁ ଛାଡ଼ି ଆଜି ମୁଁ ବାହାରକୁ ଆସିଲି

ମାଆ ଶବ୍ଦରେ ଏତେ ମଧୁରତା ଭରିରହିଛି ଯେ

                  ଭୂଲି ହେଉନାହିଁ ତୋହରି ନାଆଁ ମାଆ ଯେଉଁ ଆଖିରେ ମୁଁ ଦୁନିଆ ଦେଖୁଥିଲି

              ସେହି ଆଖି ଠାରୁ ଆଜି ବହୁ ଦୂରରେ

ମାଆ ଯେଉଁ ହାତ ଧରି ଦିନେ ଚାଳିବା ଶିକ୍ଷିଥିଲି

            ସେହି ହାତ ଠାରୁ ମୁଁ ଆଜି ବହୁ ଦୂରରେ

ମାଆ ତୋହରି ମାଟି ଘରେ ଯେଉଁ ସୁବାସିତ ମହକ ଥିଲା

          ଏହି କାଚର ମହଲରେ ସେହି ମହକ ନାହିଁ

ମାଆ ତୋହରି ହାତ ରନ୍ଧାରେ ଯେଉଁ ସ୍ଵାଦିଷ୍ଟ ଥିଲା

           ଏହି ଠାର ବିରିୟାନିରେ ସେ ସ୍ଵାଦିଷ୍ଟ ନାହିଁ

ମାଆ ତୋହରି ପଣତ କାନିରେ ଯେଉଁ ସ୍ଵଛତା ଥିଲା

           ଏହି ଠାର ନାପକିନରେ ସେ ସ୍ଵଛତା ନାହିଁ

କେତେ ଯେ ଯତ୍ନବାନ ମାଆ ତୁ ଜଗତ ଜନନୀ

            ତୋହରି ନିକଟରେ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ରୁଣୀ

ଗର୍ଭରେ ଦଶମାସ ଦଶଦିନ ଧରି

              ଦେଇଥିଲୁ ତୁ ମୋତେ ନୂତନ ଜୀବନ

ଏ ଜୀବନ ଥିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ ପାଦ ତଳେ,

            ଅଜାଡ଼ି ଦେବି ମୁଁ ମୋର ସର୍ବସ୍ବ ଜୀବନ

ଦୁନିଆଁର ଜଞ୍ଜାଳ କୁ ପଛରେ ପକାଇ

                 କରିଥିଲେ ତୁମେମୋର ରକ୍ଷଣ

ଦୁନିଆରେ ଆସୁଯେତେ ବାଧାବିଘ୍ନ

        ସର୍ବଦା ନିଜକୁ କରିଦେବି ଆପଣଙ୍କୁ ସର୍ମପଣ ।