ମା ର ମମତା

ମାର ଋଣ କୁ କେ ସୁଝିପାରିବ

  ମା ଠୁବଡ କେହିତ ନାହିଁ

ଗର୍ଭ ରେ ଧରିଛି ସହିଛି କଷଣ ଆମ ଜନ୍ମ ଦାତ୍ରି ହୋଇ

ପଣତକାନିରେ ବାନ୍ଧି ଦିଏ ସେତ ସବୁ

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି

 ଢାଳି ଦିଏ ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ଆଖିର 

ଲୁହ ଓଠରେ ପିଇ

କେତେ ରାତି ସିଏ ଉଜାଗର ରହି ନିଜ କଥା ଭାବି ନାହିଁ

ତା କୋଳରେ ସେତ ରଖିଛି,

ଆମକୁ ଅମୃତ ପାନ କରାଇ

ନିଜେ ନଖାଇ ଖୁଆଛି ଆମକୁ ସରଗ ଚାନ୍ଦ ଦେଖାଇ

ଆମ ହାତ ଧରି ଚଲାଇଛି ଜୀବନ ପଥ ଚାଲିବା ପାଇଁ

ଗଳାମାଳି ସେତ କରିଅଛି ଧନ ସମ୍ପତି ତା ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ

ଅଳି ଅଝଟ ସହି ଯାଇଛି ମା ଡାକ ଶୁଣିବା ପାଇଁ

କେତେ କରିଅଛି ସେବା ତା ପ୍ରତି ବଦଳେ କିଛି ଚାହିଁ ନାହିଁ

ଆମ ମନଜାଣି ସବୁ ଖୁଆଇଛି କେବଳ ଆମରି ପାଇଁ

କିଏ ଦେଲେ ଗାଳି ଆସେ ସେତ ଚାଲିତା ମନ ବୁଝଇ ନାହିଁ

ଅନ୍ଧର ଲଉଡୀ କରିଛି ତାର ଆଖିରୁ ଦୂର କରେ ନାହିଁ

ଦୁନିଆରେ ଭାଇ ଆଉ ମା ପରି କେହି ନିଜର ହେବ ନାହିଁ

ମା ବିନା ଏଠି ଲାଗେ ସବୁ ପର ମା ଏକା ସାହା ଆମ ପାଇଁ