କୁନି ଝିଅ

ଘନ କୁନ୍ତଳ, ଢଳ ଢଳ ନୀଳନୟନ

ତା ମଧ୍ୟେ ଶୋଭା ପାଉଛି କଜଳ ସମ ଭୃଲତା |

ଉନ୍ନତ, ତୀକ୍ଷ୍ଣ ସୁଂଗଠିତ ନାସିକା

ରକ୍ତଜବା ସମ ଜିହ୍ୱା ତା'ର

ଗୋଲାପୀ ଅଧରେ ଉକୁଟି ଉଠୁଛି ନିରହଙ୍କାର ହସ |

କୁନି କୁନି ଚମ୍ପାକଢି ର ଆଙ୍ଗୁଳି

ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସମ ଗୌରାଙ୍ଗୀ

ସ୍ପର୍ଶକରି ନାହିଁ ହିଂସା, ଦ୍ୱେଷ, ପରଶ୍ରୀକାତରତା

ସତେ ଅବା ଦେବସନ୍ତାନ |

ଯେସନେ ନଭ ସାୟଂକାଳେ

ଶୋଭା ପାଏ ନକ୍ଷତ୍ରଙ୍କ ମେଳେ

ମୋ ରୂପସୀ ପରୀ ଶୋଭା ପାଉଛି

ତା ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ଵଜନଙ୍କ ଗହଣେ |