କୁବୁଜା ସ୍ତବ

ମଥୁରା ଦାଣ୍ଡେ ଦେଖି କୁଜି କୁବୁଜା

     କହନ୍ତି ରାମ କୃଷ୍ଣ ଆଲୋ ଅନୂଜା

ହସ୍ତେ ଘେନିଛୁ ରାଜା ଗନ୍ଧ ଚନ୍ଦନ

     ଆମ୍ଭେ ତ ବେନି ଭାଇ ନନ୍ଦନନ୍ଦନ l

ବିଧିରେ ଆମ୍ଭେ ପୁଣି ରାଜା ଭଣଜା

     ଦେଖି ଯାଉଛୁ ମାମୁଁ ସାୟକ ପୂଜା

କେମନ୍ତବେଶ ଭଗ୍ନୀ ଜାଣୁଲୋ ତୁହି

     ଗନ୍ଧ ଚନ୍ଦନେ ଟିକେ ଦିଅ ସଜାଇ l

ରାମ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ବାଣୀ କୁବୁଜା ଶୁଣି

    ଫେଡ଼ିଲା ଗନ୍ଧବାସ ପେଡ଼ିକୁ ଆଣି

ସଜାଇ ଦେଲା କରି ବେଶ ମୋହନ

    ଚେତାବୁଡ଼ିବ ଦେଖି ଗୋପୀଜୀବନ l

ଯାମଳାଭଞ୍ଜା ମନ ମୋହନ ବେଶେ

     ସଳଖିଦେଲେ କୁଜି ଖଞ୍ଜା ହରଷେ

ଅପୂର୍ବନାରୀ ବେଶେ କୁବୁଜା କୁଜି

       ସ୍ତୁତି କରଇ ବେନି ନୟନ ବୁଜି l

ହେ ପ୍ରଭୁ ଦୟାମୟ ନନ୍ଦ ନନ୍ଦନ

       ଜଗତ ଧାତା ପ୍ରଭୁ ବିଶ୍ଵ ସ୍ପନ୍ଧନ

ଯଶୋଦା ପ୍ରାଣ ଧନ ଗଳାରମାଳି

       ଦୀନଜନ ବାନ୍ଧବ ଭକତ ତାଳି l

ସୁନ୍ଦର ରୂପ ଦେଲୁ ନବ ଯୌବନ

   ହେବି କି ତୋ ସେବକୀପଣେ ଭାଜନ

ମୁରଲୀପାଣି ଦେବ ମୋତେ ଏ ବର

     ଭାରିଯା ତୋର ହେବି ବ୍ରଜ ସୁନ୍ଦର ।

କୃଷ୍ଣ ବୋଇଲେ ଶୁଣ ମଥୁରା ବାଳୀ

    ମୋ ସଙ୍ଗେ ଛନ୍ତି ପରା ଅଗ୍ରଜ ହଳୀ

କେମନ୍ତ କଥା କହୁ ନାହିଁ ଟି ଲଜ୍ଜ୍ୟା

    ମଥୁରାନାରୀ ମୋର ହେବୁ ଭାରିଜା ।

ମନ ପାଞ୍ଚ ତୋହର ଯେବେ ଭାରିଜା

     ବର ଦେଉଛି ଶୁଣ ଆଲୋ କୁବୁଜା

ବସ ତୁ ଯାଇ ତୋର ପୁର ସଜାଇ

     କଂସ ସଂହାରି ନିଶ୍ଚେ ଆସିବି ମୁହିଁ l

ଏମନ୍ତ ବର ଦେଇ ଅନାଇ ଦଣ୍ଡେ

      ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ଗଲେ ମଥୁରା ଦାଣ୍ଡେ

ପୁର ସଜାଇ ରହେ କୁବୁଜା ନାରୀ

       ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ପଦେ ରହି ଗୁହାରି l

କାଳୀୟଗଞ୍ଜା ପଦେ ଏତିକି ଅଳି

    ମୁଣ୍ଡେ ମୋ ରୁଣ୍ଡହେଉ ମଥୁରା ଧୂଳି l