କର୍ତ୍ତବ୍ୟ

ଆଜି ବି ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଧ୍ୟା

    ଯାହା ସହ କଥା ହେବା

ପାଇଁ ଧାଇଁ ଆସୁ ଥିଲୁ

     ଘର ଆଗେ ରହି ଥିବା  

ନଈ ବନ୍ଧକୁ ଘରର

     ପଛେ ଥିବା ପୋଖରୀର

ଆକାଶି ଗଛ ମୁଳକୁ  

     ନିତି ଆସୁଥିଲୁ ତୁ ପା....।। 

ଆଜି ବି ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଧ୍ୟା

     ଯାହା ସହ କଥା ହେବା

 ପାଇଁ ତୁ ଦିନେ ଚାତକ  

     ପରି ଚାହିଁ ରହୁ ଥିଲୁ

 ବର୍ଷା ଖରା ଶୀତକୁ ତୁ

     ଖାତିର୍ କରୁନଥିଲୁ

 କଥା ନହେଲେ ତୁ କଇଁ

     କଇଁ ହୋଇ କାନ୍ଦୁଥିଲୁ....।। 

ଆଜି ବି ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଧ୍ୟା

     ଯାହା ସହ କଥା ହେବା

ପାଇଁ ତୁ ରାସ୍ତାଘାଟ ତ

     କିଛି ବି ମାନୁନଥିଲୁ  

ପେଟରେ ଭୋକକୁ  

     ତୁ ତ ମାରି ଦେଉ ଥିଲୁ

କାହା ପାଇଁ ସେ ସବୁକୁ

      ତୁ ତ ପୁରା ଭୁଲିଗଲୁ....।।

ଆଜି ବି ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଧ୍ୟା

     ଯାହାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଦି.. 

ତୁ ବର୍ଷାରେ ଭିଜି ଭିଜି

     କାଗଜ ଡଙ୍ଗା ତିଆରି 

କରିବା ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ତୋର  

    କେତେ ସ୍ନେହ ମମତା ଭରି

ତିଆରି କରି ଦେଇ ଥିଲୁ

     ତୁ ସବୁ କିଛି ଭୁଲିଗଲୁ....।।

 

ଆଜି ବି ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଧ୍ୟା

     ଯାହା ପାଇଁ ତୁ ତ ତୋର

କର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ କେବେ ବି ତ

      ହେଳା କରୁ ଯେ ନଥିଲୁ

ଆଜି କହ କାହା ପାଇଁ

      ତୋ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭୁଲିଗଲୁ...।।