କର୍ମଫଳ

କାହିଁକିରେ ଜଗା କହିବି ମୁଁ ତୋତେ

    ଦଗାଦିଆ ତୁ ଠାକୁର

ନିଜ କର୍ମଫଳ ଭୋଗୁଛି ଭୋଗିବି

   ଯାହା ଅଛି ପ୍ରାପ୍ୟ ମୋର l

ତୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କାହିଁ

    ଝରାଇବି ଅଶ୍ରୁ ଧାର

ବଡ଼ କପଟିଆ   କାଳିଆ ଛଳିଆ

   ଦୋଷ ଦେବି ବାରମ୍ବାର l

ଖାଉଛୁ ଷାଠିଏ ପଉଟି ବୋଲିରେ

   କେତେ ଅଭିଯୋଗ ମୋର

ଦେଏ ଦେଏ କହି ଦିନ ରାତି ମାଗି 

    ହୋଇଛି ମୁଁ ସ୍ୱାର୍ଥପର l

କେତେ ଗାଳିମନ୍ଦ କରିଛି ଗୋବିନ୍ଦ

   କେତେ କଟୁ କଥା କହି

ମନେ ଦୁଃଖ ଦେଇ ହୋଇଛି ବିନୟୀ 

    ନେବାକୁ ନାବକୁ ବହି l

ମହାପାପୀଟିଏ ଜାଣି ମୁଁ ନ ପାରେ

    ତୁ ଦୟାର ଅବତାର 

ନୁହେଁ ତୁ ଛଳିଆ ନୁହେଁ ଦଗାଦିଆ

   ସାଥି ମୋ ସୁଖ ଦୁଃଖର l

ତଥାପି କାଳିଆ ନ ତୁଟାଇ ମାୟା

   ସର୍ବ ଦୋଷ କ୍ଷମି ମୋର

ଏ ଭବ ସାଗରୁ ପାରି କରି ଦେଉ

   ଭାବି ତୁ ମୋତେ ନିଜର l