କଳଙ୍କିନୀ

ଫଗୁଣ ପରଷେ କଳଙ୍କିନୀ ନୁହେଁ

ଆମ୍ବ ବଉଳର ବାସ

ଶ୍ରାବଣ ପରଷେ କଳଙ୍କିନୀ ନୁହେଁ

କଦମ୍ବ ଫୁଲର ରାସ । 

ଚନ୍ଦ୍ର ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାରେ ସାରା ରାତି କଇଁ

ମିଳନ କବିତା ଲେଖେ 

ପୁଷ୍କରିଣୀ ଜଳେ ଦିବାକର ଛବି

କମଳ ନିରେଖି ଦେଖେ 

ତଥାପି କାହିଁକି ସାରା ଦୁନିଆଟା

ମୋତେ କରେ ପରିହାସ ।

ଫଗୁଣ ପରଷେ ..............( ୧ ) 

ଭ୍ରମର ସ୍ପର୍ଶରେ ଗର୍ଭବତୀ ଫୁଲ 

ଦିଅଁ ପାଦେ ପାଏ ପୂଜା

ମୁଁ କାହିଁକି କୁହ ତୁମରି ସ୍ପର୍ଶରେ

ରାଜଦାଣ୍ଡେ ପାଏ ସଜା

ଏ କିବା ବିଚାର ନାରୀଟିଏ ପାଇଁ

କି ଅବା କରିଛି ଦୋଷ ।

ଫଗୁଣ ପରଷେ.................( ୨ ) 

ତୁମ ଇସାରାରେ ପଙ୍କରେ ପଶିଛି

ତୋଳିବାକୁ ପଦ୍ମ କଢ଼ 

ଜୀବନରେ କେତେ ସହିଛି ସଂସାର

ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ଝଡ

ଏ ଦୁନିଆ ମୋତେ କାଳଙ୍କିନୀ କହି

ସଜେଇଛି ନୂଆ ବେଶ ।

ଫଗୁଣ ପରଷେ...................( ୩ )