କଳଙ୍କ

ଦୁନିଆର ରାଜରାସ୍ତାରେ

ମୁଁ ଆଜି କଳଙ୍କିତ

ଯେଉଁ ଆଡେ ଯାଉଛି

ଲୋକ ଦୃଷ୍ଟି ଖାଲି

ମୋରି ଉପରେ

ଫୁସୁର ଫାସର କଥାବାର୍ତ୍ତା ।

ମୋର ଚରିତ୍ରକୁ ନେଇ

ମୋର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱକୁ ନେଇ

ଏ ଦୁନିଆ ଆଗରେ

ସାଜିଛି ମୁଁ ଆଜି

ଏମିତି ଏକ ମଣିଷ

ଯାହାର ନାହିଁ

କିଛି ବି ଅସ୍ତିତ୍ୱ ।

ନା ମୁଁ ପରିବାରର

ନା ଏ ସମାଜର

ନା ହୋଇପାରିଛି

ମୋ ପ୍ରିୟାର

ମୁଁ ତ ନିଜ ପାଇଁ ବି

ନିଜର ନୁହଁ ।

ହୋଇ ଯାଇଛି ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ

ଅଚିହ୍ନା ଓ ଅଜଣା

ନା ଅଛି ଠିକଣା

ନା ଅଛି ମୋର ଲକ୍ଷ୍ୟ ।

ଅଚିହ୍ନା ପଥରେ

ଅଚିହ୍ନା ପଥିକଟିଏ

ଚାଲିଛି ରାସ୍ତା ଥିବା ଯାଏ

ଏକ ଦିଗରେ

ଜୀବନର ଅନ୍ତ ଯାଏଁ

ପଥର ଶେଷ ଯାଏଁ ।

ଯେଉଁ ଠାରେ ପଥଟିର

ହୋଇଯିବ ଅନ୍ତ

ସେଇ ତ ମୋର ଲକ୍ଷ୍ୟ

ସେଇ ଠାରେ ହିଁ ଖୋଳା ହେବ

ମୋହରି କବର ।

ଜନମାନସରେ ରହିଯିବି

ମୁଁ କଳଙ୍କିତ ମଣିଷର

ରୂପଟିକୁ ନେଇ

କାଳକାଳକୁ ଏ ଦୁନିଆ ଆଗରେ

ସାଜିଯିବି ଗୋଟେ

ଭିନ୍ନ ଖଳ ନାୟକ ।

କି ଭୁଲ କରିଥିଲି ମୁଁ

ପ୍ରେମ ହିଁ ତ କରିଥିଲି

ପ୍ରେମ କରିବା କଣ ପାପ?

ଜଣକୁ ହୃଦୟ ଦେବା କଣ

ଥିଲା ଅପରାଧ ?

ଅଛି କି ଏ ଦୁନିଆ ଆଗରେ

ମୋ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର

ଯେଉଁଥି ପାଇଁ ଆଜି

ଏ ଦୁନିଆ ଆଗରେ

ମୁଁ ହେଲି କଳଙ୍କିତ ।