କି ହେବ

ଘିଅ ଦୀପଟିଏ ଜାଳିଦେଇ 

ଜାଗରେ ଭଜାଗର ରହି

ମହା ଆଡ଼ମ୍ବରେ ପାଦୁକ ପାଇ

ମହାଶିବରାତ୍ରୀ ମନେଇ ଧ୍ୟାଇ 

ନିର୍ଜଳା ଉପବାସ ନ ଖାଇ

ଅୟୁତ ମାନସିକ ମନେଇ

କି ହେବ 

କହିଲ ଭାଇ

କହିଲେ କହିବ

ରାଗିଲ କାହିଁ ।

ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ଭକ୍ତି ଭାବନା

ମନ୍ଦିର ବେଢାରେ ପୂଜା ଆରାଧନା

ଆଲୋକ ମାଳାରେ ସାଜ ସର୍ଜନା

ଫୁଲ ଫଳ ଡାଲା ଦକ୍ଷିଣା ନନା

ଧୂପ ଧୂଆଁରେ ଗର୍ଭଗୃହ ମହକେ ଅନା ।

କି ହେବ

କହିଲ ଦେଖି

ଆତ୍ମା ପରଖୀ 

ଆଖି ନିରେଖୀ ।

ମନ ମନ୍ଦିରେ ପଙ୍କିଳ ଭାବନା ସୁମନା ଗୁନ୍ଥା

ମଗଜ ବୃନ୍ଦାବନେ ଯାତନା ବାସନା ସୁନ୍ଥା

ପ୍ରାଣ ମହଲରେ କୃତ୍ସା କାମନାର ଧୂଆଁ

ପ୍ରେମ ପାତ୍ର ଗାତ୍ର ମାଗୁଛି ଆଶିର୍ବାଦ ମୁଆଁ ।

କି ହେବ

ବର୍ଷକେ ଥରେ ପୂଜିଲେ

ହୃଦୟେ ବିଦେହେ ନ ଭଜି

ବାର୍ଷିକ ଆରାଧନା କରି

କର୍ମେ କରଣେ ନ ହେଜି ।