ଖାଲି ପଡ଼ିଛି ସେ ନୀଡ଼ ଆଜି

ଯେଉଁଠି ଲାଗିଥିଲା ଦିନେ ଭିଡ଼ ।।

ଜମୁଥିଲା ସମସ୍ତଙ୍କର ମେଳ ,

ଅତିଥି ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ଭୁଲନ୍ତି,

ନିଜ ନିଜ ଘର ବାହୁଡା଼ ।।

କେତେ ହସ ଖୁସି ଗପ ଗୀତ ଗାହଣ ।।

ହେଲେ ଭୁଲନ୍ତି ସମସ୍ତେ ,

ସେ ଯେ ଥିଲା ଘରର ଗୃହିଣୀ ।।

ମଉଜ କରି ସେବା ଉଠାଇ,

ଗଲେ ତାକୁ କାଙ୍ଗାଳ କରି ।।

ଆଜି ସେ ଜରା ଜୀର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟାଧି ଗ୍ରସ୍ତ ।।

କେହି ଜଣେ ନ ଦେଖା ଦିଅନ୍ତି ,

ଅଣ ଦେଖା କରି ଚାଲି ଯାଆନ୍ତି ।।

ଭୁଲିଛନ୍ତି ତାକୁ ଆଉ ତା'ର

ସେବା ,ଶୁଶ୍ରୁଷା, ତ୍ୟାଗର କାହାଣୀ ।।

ସ୍ୱାର୍ଥପର ଥିଲେ ସବୁ ସୁବିଧାଵାଦୀ ।।