ଜରି ଗୋଟାଳି

 କଅଁଳ କଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି

 ଶଇଶବ ମୋର ପଡଇ ବଳି

 କଅଁଳ ହାତରେ ସାଉଁଟେ ଜରି ମୁଁ

 ବୁଲି ଏ ସହର ଗଳିକୁ ଗଳି 

 ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି ।

 କଅଁଳ ବୟସ କପାଳ ଫଟା

 ନିଇତି ସପନ ପଖାଳ ମୁଠା

 ପେଟ ପାଇଁ ମୋର ଜରି ମୁଁ ଗୋଟାଏ

 ସପନକୁ ମୋର ପାଦରେ ଦଳି

 ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି ।

  ମୋ ସାଙ୍ଗର ପିଲା ପାଠ ପଢନ୍ତି

  ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସ୍କୁଲ ଯାଆନ୍ତି

  ସକାଳ ହେଲେ ମୁଁ ଛିଣ୍ଡା ଅଖା ଧରି

  ବାହାରି ପଡେ ମୋ ଆଖିକୁ ମଳି

  ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି ।

  କଅଁଳ ଆଖିରେ ଅନେକ ଆଶା

  ଦୁନିଆ ବୁଝେନି ଅକୁହା ଭାଷା

  ପଢିବା ବୟସ ବଢିବା ବୟସ

  ମନ ଖୁସିରେ ମୁଁ ପାରୁନି ଖେଳି

  ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟିଳି ।

  ଧରିବାକୁ ମନ ବହି କଲମ

  ଉପାସ ରହିବି ନକଲେ କାମ

  କଅଁଳ ଡେଣା ମୋ ବାଟବଣା ହୁଏ

  ଭବିଷ୍ୟତ ମୋର ଯାଉଛି ଜଳି

  ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି ।

  ସମୟ କି ସତେ ଭରସା ହେବ

  ମନକଥା ମୋର ବୁଝି ପାରିବ

  ପଢିବାକୁ ମୋତେ ସୁଯୋଗ ଦେବସେ

  ନୂଆ ଆଶା ମୋର ମନନରେ ବୋଳି

  ଜରି ଗୋଟାଳି ମୁଁ ଜରି ଗୋଟାଳି ।