ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ଖେଳ

ଜନ୍ମ ପରେ ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ପୁନଃ ଜନ୍ମ 

ଏତ କି ବିଚିତ୍ର ଖେଳ କୁହ କାହିଁ ପାଇଁ  ।

ନର କି ଦେବତା କିମ୍ବା ତୃଣ କିଟ ,କି ପତଙ୍ଗ 

ସର୍ବେ ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ କଷ୍ଟ ପାନ୍ତି କାହିଁ ପାଇଁ ।

ଜୀବନ ଚକ୍ରର ଏହା ଧ୍ରୁବ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଜାଣି 

ମଣିଷ ମଣିଷତ୍ବ ହରାଏ କଣ ପାଇଁ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେଇଗଲେ ସଞ୍ଜ ତ ଆସଇ ନଇଁ 

ବିଶାଳ ଏ ଧରା ବୁକୁ ଶିଥିଳ ପଡଇ ।

କର୍ମକ୍ଳାନ୍ତ ଦିବା ଶେଷେ ଶୀଥିଳ ପଡଇ ଆତ୍ମା 

ବାପା ତୁମେ ଶୋଇ ଗଲ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ।

ଅମାବାସ୍ୟା ଅନ୍ଧକାର ମାଡି ଆସିଲା କି ସତେ 

ଜୀବନେ ଆମର ସତେ ବାପା ତୁମ ପାଇଁ ।

କାଲି ତୁମ ହସ ଥିଲା କଥା କୁହା ଆଖି ଥିଲା 

ଆଜି ଏତେ ଦୂରତା ରଖିଲ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ରେ ସେ ପିଣ୍ଡ ଦାନେ, ନାହିଁ ଆମ ଅଧିକାର

ବିଭା ଦେଇ ପର ଗୋତ୍ରୀ କଲ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ତୁମ ସୌମ୍ଯ ରୂପକାନ୍ତି ଦେଖାଯାଏ ନୀତି ନୀତି 

ଆଖି ଭିଜି ଅଶ୍ରୁ ଧାରା ବୁହେ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ଅତି ଆପଣାର ଥିଲ ମନ ଚିହ୍ନି ଦେଉଥିଲ

ଭୋକିଲା ପେଟରେ ଅନ୍ନ ଦେଲ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ମୃତ୍ୟୁ ଯଦି ଦିବ୍ୟ ସତ୍ୟ ଯାଣି ଅଜଣା କେମନ୍ତ 

ହେଲ ତୁମେ କୁହ ବାପା ଆମ ଘର ପାଇଁ ।

ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦ ବିନା ଶୂନ୍ୟ ପଡିଛି ଅଗଣା 

ତୁମ ଅନ୍ତେ ବାପା ନାଁ ହଜିଲା କାହିଁ ପାଇଁ ।

ବଡ ବିଶ୍ରାମ ପାଇଲ ଆମ ବୋଝ ଭୁଲି ଗଲ 

ତାରା ମେଳେ ତାରା ଫୁଲ ହେଲ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ଯେଉଁଠି ରହୁଛ ରୁହ ଶ୍ରୀ ବିଷ୍ଣୁଚରଣ ଲଭ

ବୈକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଅ ଶ୍ରୀ ହରି ପାଦେ ଯାଇ ।