ଜୀବନର ଅଙ୍କ

ଜୀବନର ଅଙ୍କ କେତେ ଯେ ଜଟିଳ 

ମିଳେ ନାହିଁ ତାର ଖିଅ 

ଅଡୁଆ ସୂତାରେ ଦିନ କଟିଯାଏ 

ମିଳେ ନାହିଁ ବଂଚିବାର ଯୁଅ  ll

ଜନମ ଆଗରୁ ମାଆର ଗର୍ଭରେ 

ଘାଣ୍ଟି ହେଉଥାଇ 

ସହି କୁର୍ମୀ ପଚା ଆଦି କେତେ ଗନ୍ଧ 

ପୁଣି ସମୟ ବ୍ୟବଧାନେ

ଜନନୀ ଜଠରୁ ଆସିଲି ଅପସରି 

ଦେଖିବାକୁ ନବ ଆଲୋକ  ll

କେଜାଣି କାହିଁକି ପୁଣ୍ୟାତ୍ମା ବୋଲି 

ମଣିଲେ ସର୍ବେ, 

ପୁଣି କଲେ କେତେ ଆଦର 

ଏ କୋଳରୁ ସେ କୋଳ 

ମହା ଆନନ୍ଦେ ଖେଳୁଥିଲି ନିତ୍ୟ ଖେଳ  ll

ଓଃ !

ସେ ଦିନ କି ଆଉ ଫେରିବ ମୋହର 

ପାଇବିକି ଆଉ ସେ ଖୁସି,  

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଦିନ ଗଲା କେବେ 

ପାରିଲିନି ରଖି ସେଦିନର ଅନୁଭୂତି  ll

ଦେଖିଲି ଯେବେ ମୁଁ ଦୁନିଆଟାକୁ 

ଲାଗିଲା ନିଜର ମତେ 

ବାପା-ମାଆ ଭାଇ-ଭଉଣୀ ମିଳିଲେ 

ମିଳିଲା ପରିଚୟ କେତେ  ll

କେ ବୋଲେ ତୁ ହବୁରେ ଡାକ୍ତର 

ହବୁ ତୁ ଇଂଜିନିଅର 

ଆଉ କେ ବୋଲେ ଦୁନିଆଟାକୁ 

କରିବୁରେ ନିଜର      ll

ଜାଣି ପାରିଲିନି କେମିତି ଆଜି ମୁଁ 

ହେଇଗଲି ଏତେବଡ଼ 

ଚାଲୁଥିବା ପିଠି ପଡ଼ିଲା ଅଟକି 

ହେଲି ସାରଥୀ ରଥର   ll

ସାଥି ବୋଲି ଯାହାକୁ ଭାବୁଛି ନିଜର 

ସେ ମତେ କଲା ସାତପର 

ଯାହାକୁ ଭାବୁଛି ବନ୍ଧୁ ମୋହର 

ସେ ମୋତେ କଲା ନିଜର  ll

କାରଣ ଖୋଜି ମୁଁ ପାଉନି ଭାଇ 

ଜୀବନର ଏଇ ଜଟିଳ ଅଙ୍କକୁ ନେଇ 

ଯାହାବି ଭାବୁଛି ଓଲଟା ଫଳୁଛି 

କାରଣ ନଥାଇ ଦଣ୍ଡ ମୁଁ ପାଉଛି ll