ଜୀବନ ଗୀତା-୩୪୩

ପ୍ରୀତିଲଗ୍ନା ଏଇ ଜୀବନକୁ ନେଇ

କେତେଯେ ରହିଛି ସ୍ମତି

ଶାମୁକା ଗର୍ଭରେ ମୁକ୍ତାଟିଏ ପରି

ଝଟକଇ ତାର ଦ୍ୟୁତି ॥୦॥

କେତେ ହସରୋଳ କେତେ କଳିଗୋଳ

ମହାଭାରତରୁ ଝିମିଟିର ଖେଳ

ଜୀବନ ପଥରୁ ସ୍ମତିିଫୁଲ ତୋଳି

ରଖିଅଛି ମୁଁ ସାଇତି ॥୧॥

ସରାଗର ନଈ କଳକଳ ହୋଇ

ବହିଛି ଜୀବନଦୁଇକୂଳ ଛୁଇଁ

ସ୍ନେହଁ ମମତାର ଅମୂଲ୍ୟ ସଂପଦେ

ଭରାଇଛି ମୋର ଛାତି ॥୨॥