ଝରକା ସେପାଖେ

 ମୋ ଝରକା ସେପଟ 

 ଅଛି ମୋ ପ୍ରିୟାର ଉଆସ

ନୀତି ରହି ଝରକା ଫାଙ୍କରେ

 ଜଗି ଥାଏ ପ୍ରିୟା ଆସିବା ବାଟ ।

  ଚଗଲି ପ୍ରିୟାକୁ ଦେଖିବ। ପାଇଟି 

  ମୋ ଝରକା ସେ ପଟେ ରହି ଅନାଇ

  ପ୍ରିୟାର ହସରେ କିବା ଅଛି ଯାଦୁ

  ପାଗଳ ମନକୁ ମୋର କରିଦେଲା କାବୁ ।

  ଝରକା ସେ ପାଖେ ବସିଅଛି ପ୍ରିୟା

  ଯେତେ ଦେଖୁଥିଲେ ଲାଗେ ନୂଆନୂଆ

  ହାତଠାରି ଡାକିଲା କି ସତେ

  ଚାଲିଗଳି ମୁଁ ଝରକା ପାଖକୁ ।

  କବାଟ ଖୋଲିକି ପାଖକୁ ଯେ ଗଲି

  ପ୍ରିୟା ପ୍ରିୟା ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କଲି

  ହସିଦେଇ ପ୍ରିୟା ଗଲା କାହିଁ ଚାଲି

  ଡାକିଲେ ବି ଟିକେ ଶୁଣିଲା ତ ନାହିଁ ।

   ଏତିକି ବେଳକୁ ବହିଲ ସମୀର 

   ବାଦଲ ଆସିଲାକି ମାଡ଼ି

   ସପ୍ନ ଗଲା ଭାଙ୍ଗି ଝରକା ପାଖରେ

   ପ୍ରିୟା ଘର ଦେଖି ଦେଖି ।

  ଝରକା କବାଟ ହୁଅଇ ବାଡାଇ

  ସତେ କିବା ଝଡ଼ ବହିଲା ପରି

  ପ୍ରିୟା କଥା ସପନ ଥିଲାବୋଲି

  ଝରକା ବନ୍ଦ କରି ଚାଲି ଆସିଲି ।