ଗୁରୁ

ଗୁରୁ ଯେ ସାକ୍ଷାତେ ଈଶ୍ୱର

ଏକଥା ମନେ ରଖ ହେ ନର ।

ତାଙ୍କ କଥାମାନି ହୁଅ ଅଗ୍ରସର

ତାହେଲେ ପାଇବୁ ମୁକତି ପଥର ।

ସ୍ୱର୍ଗ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ପାତାଳ ସବୁଠାର

ଗୁରୁଙ୍କ ମହିମା ଅଟଇ ଅପାର ।

ତାଙ୍କ କୃପା ବଳେ ଅସାଧ୍ୟ ସାଧିତ

ତାଙ୍କ ମହିମାରେ ଜଗତ ଚକିତ ।

ଗୁରୁ ଆଶୀର୍ବାଦେ ଶୁଷ୍କ ତରୁ ପଲ୍ଲବିତ

ତାଙ୍କ ସେବା ଯେ ଅଶ୍ଵମେଧ ଯଜ୍ଞ ପ୍ରାୟତ ।

ଅଶ୍ଵମେଧ ଯଜ୍ଞ ଫଳ ସମ ଗୁରୁସେବା ଅଟଇ

ଗୁରୁ ବାକ୍ୟ କେବେ ହେଁ ଅନ୍ୟଥା ନୁହଁଇ ।

ଗୁରୁ ପାଦ ପଦ୍ମେ ଧ୍ୟାନ ସର୍ବଦା କରୁଥାଇ

ତାକୁ କେବେ ହେଁ ବିପତ୍ତି ଛୁଇଁ ନ ପାରଇ ।

ଗୁରୁଙ୍କୁ ଧ୍ୟାୟୀ ସର୍ବଦା କର୍ମ ଆରମ୍ଭିବ 

ଗୁରୁ ବାକ୍ୟେ ସର୍ବଦା ଲୟ ରଖିଥିବ ।

ପିତାମାତା ଗୁରୁ ଯେ ଶିକ୍ଷାଦାତା ଗୁରୁ

ଅବଧୂତ ଗୁରୁ ସହିତେ ତାଙ୍କ ଚବିଶ ଗୁରୁ 

ସେ ସବୁ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଧ୍ୟାୟୀ ହୁଅରେ ମହାମେରୁ ।