ଦେବ ଦୀପାବଳୀ

ଦେବ ଦୀପାବଳି କଥାଟି

ଶୁଣ ମୋ ଭଉଣୀ ଭାଇଟି

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବେଶ ପ୍ରଭୁ ହୁଅନ୍ତି 

ପୂର୍ବଜଙ୍କୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଅନ୍ତି

ପୂଜ୍ୟ ପୂଜା ପରମ୍ପରା ଏ

ପିଢିରୁ ପିଢିକୁ ଶିଖାଏ ।

ଦିଅଁ ନୁହେ ସେତ ମଣିଷ

ଆମରି କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ

ମଣିଷଙ୍କ ପରି ଚଳେଟି

ଲୋକାଚାର ନିତି ପାଳେଟି

ଖାଇବା ପିଇବା ଶୋଇବା

ମିଳିମିଶି ପୁଣି ଚଳିବା ।

ସକାଳୁ ପହୁଡ ଭାଙ୍ଗଇ

ଆଖିମଳି ଜଗା ଉଠଇ

ନିତ୍ୟକର୍ମ ତାର ସରିଲେ

ଧୂପ ଅବକାଶ ହୁଏରେ

ଚକା ବଇଠିରେ ବସଇ 

ଭକ୍ତଙ୍କର ଦୁଃଖ ଶୁଣଇ ।

ଦିନସାରା ଭକ୍ତ ଗହଳ

ମଣିମା ମଣିମା ଚହଳ

ରାତି ହୋଇଗଲେ ବହଳ

ହୁଏ ବେଶ ବଡ ସି°ହାର

ଦେବଦାସୀ ଗୀତ ଶୁଣିଟି 

ରାତିରେ କାଳିଆ ଶୁଏଟି ।

ସବୁଦିନ ତାର ପରବ

ସିଏତ ଆମର ଗରବ 

ଜଗା ପରି କେହି ହେବେନି      

ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଭୁଲିନି 

ରାଜା ଦଶରଥ କୌଶଲ୍ୟା

ଈନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ରାଣୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା  ।

ନନ୍ଦ ବସୁଦେବ ଦେବକୀ 

ଯଶୋଦା କାଶ୍ୟପ ଅଦିତୀ 

ସେମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଏଟି 

ଦେବ ଦୀପାବଳି ଦିନଟି

ମାର୍ଗଶିର ଅମାବାସ୍ୟା ରେ

ଦେବ ଦୀପାବଳି ପଡେରେ ।

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ପାଇଁ ତିନି ମୂରତୀ

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବେଶ ପରା ହୁଅନ୍ତି 

ପୁଷ୍ପାଳକ ବେଶ କରନ୍ତି

ନାଗପୁରୀ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧାନ୍ତି

ଦେହରେ ଚଦର ଘୋଡାନ୍ତି

ମଥାରେ ପଗଡି ବାନ୍ଧନ୍ତି ।

ଦେବ ଦୀପାବଳି ପରବ

ତିନିଦିନ ଚାଲେ ଉତ୍ସବ

ଚତୃଦଶୀ ଅମାବାସ୍ୟାରେ

ଶୁକ୍ଳ ପ୍ରତିପଦ ଶେଷରେ 

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଦୀପ ଜାଳିଟି 

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ପରା ଜଗା ଦିଏଟି ।

ଚାରି ଯୁଗ ବାପ ମାଆ ଟି 

ସେମାନଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରିଟି

ଅଦିତୀ କାଶ୍ୟପ ସନ୍ତାନ

ଅଟନ୍ତି ପରାସେ ବାମନ 

ଦଶରଥ କୌଶଲ୍ୟା କୋଳେ

ରାମରୂପେ ଜନମ ନେଲେ ।

କୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ଦ୍ବାପର ଲିଳାଟି 

ଦ୍ବାପରରେ ସବୁ ଦୁଇଟି

ବସୁଦେବ ମାତା ଦେବକି

ଜନ୍ମ ଦେଇ ଛାଡି ଦେଲେଟି

ନନ୍ଦ ଯଶୋମତି ପାଳିଲେ

ଅଳି ଅରଦଳି ସହିଲେ ।

କାଳିଆତ ଭୁଲି ନାହିଁ ରେ

ସଭିଙ୍କୁ ସେ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଏରେ 

ଈନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଅବନ୍ତୀ ରାଜା

ଗୁଣ୍ଡିଚା ତ ତାଙ୍କ ଭାରିଜା 

ପିତାମାତା ଵୋଲି ମାନଇ

ତାଙ୍କୁବି ସେ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଅଇ ।

ଦେବ ଦୀପାବଳି ପର୍ବଟି

ଆମରି କାନରେ କୁହେଟି

ଶ୍ରଦ୍ଧା ବହି ନିଜ ମନେଟି

ପୂର୍ବଜଙ୍କୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦେବଟି

ପିତୃ ପୁରୁଷ ଦୟା କଲେଟି

‌ନିଶ୍ଚୟ ମିଳିବ ସୁଖଟି ।