ଚିଠି

ମାନନୀୟ ଜଗନ୍ନାଥ 

ପ୍ରଣିପାତ ଘେନାକର 

ମାଣିକ ମୁଁ ଲେଖୁଛି ଚିଠି 

ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲି ଅଛି ଥିବି ତୁମର 

କଳ୍କୀ ଅବତାରେ ଆସିବକି ପ୍ରଭୁ 

କରିବାକୁ କରୋନାକୁ ଛାରଖାର?? 

ବସା ଦହି ଧରି କରୁଛି ଗୁହାରୀ 

ଆସ ଆସ ଅବତାରୀ ଠାକୁର 

ଭାବିବନି ଲୋଭରେ ଡାକୁଛି ଥରକୁଥର 

ଦେଖିବାକୁ ତୁମକୁ ବେନି ନେତ୍ରର 

ଡାକୁଛି ମଣିମା ମଣିମା 

ରକ୍ଷାକର ତୁମ ହାତ ଗଢ଼ା ସଂସାର 

ନାହିଁ ମୋର ଲୋଭ 

ଅଛି କି ନା ଯୋଗ 

ଦେଖିବି ଆଉ ଥରେ ରୂପ ତୁମର 

ଦହିନେବ ମୋ ଠାରୁ ହେ କୃପାବର 

ଗୀରିଷମ କାଳ 

ବାହୁଥିବ ଝାଳ 

ପୋଛି ମୁଁ ଦିଅନ୍ତି ପାତି ଅଞ୍ଚଳ 

ମାଆ ପରା ଅଟେ ମୁଁ ତୁମର 

ନହେଲେ କି ଦେଖିଥାନ୍ତି ରୂପ ତୁମଦୁହିଁଙ୍କର

ଆସ ପୃଥିବୀ କୁ କରୋନା କବଳୁରକ୍ଷାକର

ରହିଲି ଅପେକ୍ଷାରେ 

          ଇତି 

            ମାଣିକ ତୁମର