ବୋଉ

 ବିତିଯାଉ ବରଂ ବୟସ

 ନଇଁ ଯାଉ ପଛେ ଅଣ୍ଟା

 ଆଖିକୁ ପରଳ ମାଡିବସିଲେ ବି

 ତିଳେହେଲେ ଯାହାର ମମତାକମେନି

 ସେ ମମତାମୟୀ ବୋଉ ।

 ଯାହାର ସ୍ନେହରେ କାଣିଚାଏ ବି

 ପାତର ଅନ୍ତର ଭାବ ନଥାଏ

 ସୁନ୍ଦର ଅସୁନ୍ଦରର ଫରକ ନଥାଏ

 ନିଜ ସନ୍ତାନକୁ ସର୍ବ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ

 ସେ ସ୍ନେହମୟୀ ବୋଉ ।

ସନ୍ତାନଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସଦେଖିବା ପାଇଁ

 ନିଜ ହସକୁ ଜଳାଞଳିଦେଇ

 ନିଜ ପେଟରେ ଓଦାକନା ରଖି

 ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସହିତ ସନ୍ତାନ ମୁହଁରେ ଆହାର ଦିଏ

 ସେ କରୁଣାମୟୀ ବୋଉ ।

 ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ ରଖିବାକୁ ଅଗସ୍ତିପରି

 ଯେ ସନ୍ତାନର ସମସ୍ତ ଦୁଃଖକୁ

ଆକଣ୍ଠ ପାନ କରିପାରେ

 ସେ ହେଉଛି ଆଦରଣୀୟା

 ଚିର ନମସ୍ୟା ବୋଉ ।