ଭାବ ସୂରୁଜ ଓ କୁମୁଦିନୀ
ଭାବ ସୂରୁଜ ଓ କୁମୁଦିନୀ
ସୂରୁଜଟା ଆସେ
ଆଉ ତାକୁ ଦେଖି କୁମୁଦିନୀ ହସେ
କେତେ ଦୂରେ ଛୁଇଁ ପାରେନା
ହେଲେ ଦେଖିବାକୁ କଣ ଭଲଲାଗେନା
ଦେଖିବାର ଲୋଭ ଏଡାଇ ହୁଏନା
ଆଉ ତାର ପ୍ରଖର ଭଲପାଇବା ନୁହେଁ ଛଳନା
ତୁନି ତୁନି କଥା ସୁର କିଏ ଆଉ ଶୁଣିପାରେନା
ସେ ଗୀତ ଛନ୍ଦ ସବୁ ତାରି ପାଇଁ କଣ ବୁଝିହୁଏନା
ଦୂରେ ଥାଇ ହାତ ଠାରେ ପାଖେ ପାଇବା ପାଇଁ
ଟିକିଏ ଛୁଇଁବାର ପରଶର ପ୍ରଲୋଭନ ଫାନ୍ଦ ନେଇ
ଚଚ୍ଚିର୍ତ ଗଲ୍ପଟିର ବେନାମୀ ନାଟ୍ୟକାର ତାରି ପାଇଁ
ଶୁଣିନିଏ ବୁଝିଯାଏ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଏ ଅଧିରା କିଛି ନ କହି
ଚାନ୍ଦଟା ଯେ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ରାତି କେତେ ହେଲାଣି
ମଉଲି ନାହିଁ ଆଶା ଟିକିଏ ଚିମୁଟାଏ ଆବେଗ କଣ ନାହିଁ
ସବୁ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଚୁକ୍ତି ଚୁପ୍ ରହିବାରେ କେବଲ ଏ ଆଖି ଦେଖିବାରେ
କିଛି କଥା ସତରେ ବୁଝିହୁଏ ଖୁବ୍ ନୀରବ ରହି ନିରୁତ୍ତରରେ
ନୀରବର ଭାଷା ଆଖି ବୁଝିଯାଏ ଆଉ କିଛି ରହିଯାଏ
ଓଠ ନ ଖୋଲି ବି ସତରେ ଯେମିତି ପାଖକୁ ଆଉଜି ନିଏ
ସ୍ପନ୍ଦନ ଯେମିତି ପାଶେ ପାଶେ ରହେ ଉଦାସୀ ଆକାଶର ଝଡ
ଏବେ ଯେ ବରଷିବ ଭିଜି ବୁଡାଇବ ଅଗଣା ଆଉ ବାରି ଘର