ବଗୁଲା ଭଗତ

     

ତଟୀନୀ ତଟରେ ଦେଖ ଦେଖ ଏକ

ବସିଛି ସୁଧାର ପକ୍ଷୀ l

ଶାନ୍ତ ସୁନ୍ଦର ସୁଶୀଳ ପ୍ରାଣୀଟି ବେକ

ଦେଇଅଛି ଟେକି ll

ଧୋବ ଫର ଫର ଚେହେରା ତାହାର

ମୁଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ଜଟ l

ନୀରବ ନିଶ୍ଚଳେ ଧ୍ୟାନେ ବସିଅଛି

ଯେସନେ ସାଧୁଙ୍କ ଚିତ୍ତ ll

କଅଁଳେ କଅଁଳେ ମୀନଗଣେ ଡାକି

କହୁଅଛି ଶୁଣ ଭାଈ l

ବୁଡ଼ି ରହିଅଛ କିଆଁ ତୁମେ ସବୁ

ଜଳ ମଧ୍ୟେ କଷ୍ଟ ସହି ll

ତୁମ୍ଭ ଦୁଃଖ ଦେଖି ସହି ନ ପାରଇ

ମୋହର ଏ ସାଧୁ ଚିତ୍ତ l

ବନ୍ଧୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ଆସ ଆସ ଥରେ

କୋଳା କୋଳି ହେବା ମିତ ll

ସିଙ୍ଗି ମାଛଟିଏ ଉତ୍ତରେ ବୋଇଲା

ଧନ୍ୟବାଦ ଭାଇ ବକ l

ଜଣାଅଛି ତୁମ୍ଭେ ସାଧୁ ନୁହଁ ଏକ

ଧୋବ ଧାଉଳିଆ ଠକ ll

ମଉନ ମୁରତି ବସିଅଛ ଭାଈ

ବେକ ଲମ୍ବା,ଲମ୍ବା ଥଣ୍ଟ l

ବାବାଜୀ ହୋଇଛ ଜାଣୁ କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ

ତୁମେଟି ପୁରୁଣା ଖଣ୍ଟ ll

ଉପରକୁ ତୁମେ ଧୋବ ଧାଉଳିଆ

କୁଟରେ ଭରିଛି ପେଟ l

ତୁମ୍ଭ ପରା ଯେତେ ଚତୁର ଠକଙ୍କୁ

ଦୂରୁ କରୁ ଦଣ୍ଡବତ ll

ବଗୁଲା ବଇଠା ନଦୀକେ କିନାରେ

ଚୂନ ଚୂନ ମାଛ ଖାଏ l

ସିନଗି ମଛଲୀ କାଣ୍ଟା ଲଗେ ଜବ

ତଡ଼ପ ତଡ଼ପ ଯାଏ ll