ଅତୁଲ୍ୟ ମମତାମୟୀ

ସର୍ବାଗ୍ରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଗୌରବ ମଣ୍ଡିତ

ପୁଣ୍ୟ ଓଡିଶା ଭୂଇଁ

ସାହିତ୍ୟ ,ସଂସ୍କୃତି ,କଳା ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟରେ

ଏମିତି ରାଇଜ ନାହିଁ ।

ନୀଳ ଚିଲିକାର ଶୁଭ୍ର ଢେଉମାଳ

ଚରଣ ଦେଉଛି ଧୋଇ

ବନ ଉପବନ ତରୁଲତା ଭରା

ସବୁଜ ସୁଷମା ନାଇ ।

ଦେଓମାଳି ଗିରି ମୁକୁଟ ସାଜିଛି

ସମ୍ପଦେ ସଜ୍ଜିତ ହୋଇ

ବୀରତ୍ବର ଗାଥା କହେ ବାରବାଟୀ

ଅଦ୍ୟ ଅପି ଠିଆହୋଇ ।

କୋଣାରକ ବିଶ୍ବେ ଖ୍ୟାତି ଅରଜିଛି

ତ୍ୟାଗର ମହତ୍ତ୍ୱ ଗାଇ

ଧର୍ମ ଓ ବିଶ୍ୱାସ ଭକ୍ତିର ପୁରୋଧା

ଉଭା ଜଗନ୍ନାଥ ସାଇଁ ।

ଅନନ୍ୟ ବିସ୍ମୟ କରୁକାର୍ଯ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ

କୀର୍ତ୍ତିରାଜି ମଣ୍ଡିହୋଇ

କଳା କଉଶଳ ପ୍ରଥା ପରମ୍ପରା

ତା'ର ପଟାନ୍ତର ନାହିଁ ।

ଭାଷା ମଧୁରତା ବଖାଣେ ଗରବେ

ପୂଜ୍ୟ ମଧୁବାବୁ ପାଇଁ

ପୋଥି ଓ ପୁରାଣ ଧରମର ସାକ୍ଷୀ

ଶାଶ୍ୱତ ଅମୂଲ୍ୟ ସେହି ।

ସର୍ବଗୁଣେ ଶୋଭା ଅନୁପମ ଆଭା

ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ଉପମା ନାହିଁ

ଅସ୍ମିତା ଯାହାର ସଦା ଅମଳିନ

ଅତୂଲ୍ୟ ମମତାମୟୀ ।