ଅମଣିଷ ତୁମେ

କଳା ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ମହାରାଜା ତୁମେ

ତୁମ କାରନାମା ପାଇଁ

କେତେକେତେ ପ୍ରାଣ ଅବେଳରେ ଝଡେ

ପାରିବ ହିସାବ ଦେଇ ।

ଚାଉଳ ଡାଲିରେ ଗୋଡି ମିଶାଉଛ

ତେଲ ବି ଭେଜାଲ କର

ଧନ ତୁମପାଖେ ଭାରି ମୂଲ୍ୟବାନ

ଶସ୍ତା ଜୀବନର ମୂଲ I

ଅତି ଅମଣିଷ ନ ହୋଇଲେ କିଏ

ଶିଶୁ ଖାଦ୍ୟେ ଦିଏ ବିଷ

ତୁମର ସେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ କେତେ ଶିଶୁ

ଅକାଳେ ହୁଅନ୍ତି ନାଶ I

କଳା ରାଇଜର କଳାଲୋକ ତୁମେ

ଓୌଷଧ ଭେଜାଲ କରି

କେତେ ରୋଗୀଙ୍କର ସର୍ବନାଶ କର

ଜୀବନରେ ଦିଅ ମାରି I

କେତେ ମୁଁ କହିବି ତୁମ ଗୁଣ ଗ୍ରାମ

କହିବାକୁ ଲାଗେ ଲାଜ

ତୁମର ବିଚାର ହେବ ନିଶ୍ଚେ ଦିନେ

ହୁଅ ଏବେଠାରୁ ସଜ I