ଅମାବାସ୍ୟା ର ପ୍ରିୟତମା

 ସଂଦେହି ପ୍ରିୟତମା

 ଆକାଶର ରାଜଜେମା

 ଅମାବାସ୍ୟା ରାତିରେ ତୁ ନ ଦେଖାଉ ମୁଁହ ଜମା

 ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରେ ହସ ଖୁସି

ଅମାବାସ୍ୟା ରେ ରାଗି ଋଷିି

ମଲା ଜହ୍ନ ପରି କାଈ ପଡ଼ିଚୁ ଖସି ।

 ସରଳ ସୁନ୍ଦର ସଂସାର

କେବେ ଦିଶେ ହାହାକାର

କେବେ ମରୀଚିକା ତ

କେବେ ସେ ମରୁଭୂମି ର ବାଲି ଘର।

 ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଆସୁଛୁ

ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଯାଉଛୁ

କେବେ କହିଚୁ କି

ଭଲ ମତେ ପାଉଛୁ ।

 ସୁନ୍ଦର ତୋ ରୂପ

ସୁନ୍ଦର ତୋ ହୃଦୟ

କେବେ ନୁହେଁ ପାଷାଣ ସେ

କେବେ ନୁହେଁ ପଥର ।