ଆସ ବାଣ୍ଟିବା ଖୁସି

ଗଣି ଗଣି ଯଦି ପକାଇବା ପାଦ

ଜୀବନର ଚଲାପଥେ

ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ହୋଇବ ଏ ମଣିଷ ଜନ୍ମ

ନିବିଡ଼ତା ପଣପାଇବା କେତେ ।

ଯେତେ ଥିବ ଆମ ହୃଦୟେ ମହକ

ବିତରିବା ଆମେ ଦୁନିଆ ପାଇଁ

ଗଢିବା ସମ୍ପର୍କ ନୂଆ ନୂଆ କେତେ

ସ୍ନେହ ମମତା ର ପରଶ ଦେଇ ।

ହସ ଭରିଦେବା ସଭିଙ୍କ ମୁଖରେ

ନିଜ ଯନ୍ତ୍ରଣା କୁ ଭୁଲି

ପର ଦୁଃଖ ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀତ ହେଲେ

ନିଜ ଦୁଃଖ ଯିବ ଚାଲି ।

ମଧୁମକ୍ଷୀକାଟି ଛୋଟିଆ ହେଲେବି

ବୁଝେ ସେ ସମୟ ସ୍ୱର

ପର ଉପକାରେ ଯାଏ ତା'ଜୀବନ

ସଞ୍ଚି ଅମୃତ ର ଝର ।

ଅପବାଦ ନିନ୍ଦା ତିରସ୍କାର ପାଇଁ

ଦୁଃଖ କେବେ କରନାହିଁ

ଛାତି ତଳେ ଅଛି ଯେତିକି ସ୍ପନ୍ଦନ

ବାଣ୍ଟ ପରହିତ ପାଇଁ ।