ଆଖି ଓ ରାକ୍ଷୀ

ତୋ ନୀଳ ନୀଳ ଆଖି

ନୀଳ ଦରିଆର ନୀଳୀମାରେ ଲାଖି

ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଛୁ ସଖି

ହେଲେ ତା ଠୁ ସୁନ୍ଦର ମୋ ଭଉଣୀ ରାକ୍ଷୀ

ସାତ ରଙ୍ଗ ସମାହାର

ଶିଳ୍ପୀର କଳା ଚାତୁର

କରେ ଅଧୀର ଚାହେଁ ବାରବାର

ଆସୁଥିବ ମୋ ଭଉଣୀ ସ୍ନେହ ପସରାକୁ ମାଖି

ଛଡାଇ ନେବୁନି ପ୍ରିୟତ୍ତମା ମୋର

ଦେଖିସେ ସୁନ୍ଦର ରାକ୍ଷୀ ଆଖି ଯିବ ତୋର ଲାଖି

ଅନେକରେ ଏକ, ଏକରେ ଅନେକ ପକ୍ଷୀ

ଉଡ଼ି ଉଡି ଆସେ ଦୂର ରାଇଜରୁ

ମନ କଥା ଦେଲି ଲେଖି

ଭଉଣୀ ମୋହର ଅତି ଯେ ନିଜର

କରିବୁନି ପ୍ରିୟା ତାକୁ ସାତପର

ନହେଉ ସେ ନିରିମାଖି

ହାତରେ ଦିପଟନାଲି ନାଲି ଶଙ୍ଖା

ମଥାରେ ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୁର ରେଖା

ଲାଖି ରହିଥାଉ ସଖି

ସବୁ ଭାଇ ଆଉ ଭଉଣୀ ଭିତରେ

ରାକ୍ଷୀ ରହୁ ହୋଇ ସାକ୍ଷୀ ।