लाल रंगाची गोष्ट

एका रंगीबेरंगी गावात सगळे रंग एकत्र राहायचे
– हिरवा, निळा, पिवळा, गुलाबी, आणि अर्थातच लाल. प्रत्येक रंगाचा आपला एक खास गुण होता. हिरवा होता शांत, निळा गूढ, पिवळा आनंदी, गुलाबी प्रेमळ… पण लाल? लाल होता थोडा वेगळा. तो उर्जावान, धाडसी, आणि कधी कधी थोडा रागीट सुद्धा!

लाल रंगाला नेहमी वाटायचं की तोच सगळ्यात खास आहे. कारण तो झेंड्याच्या रंगात आहे, गुलाबात आहे, रक्तात आहे. तो म्हणायचा, "मी नाही असतो, तर प्रेमाचं आणि बलिदानाचं प्रतीक कोण असतं?"

एक दिवस रंगांच्या गावात मोठा वाद झाला. प्रत्येक रंग आपलाच महत्वाचा आहे, असं सांगायला लागला. पिवळा म्हणाला, "सूर्य माझ्यासारखाच आहे, म्हणून मी महत्त्वाचा." निळा म्हणाला, "आकाश आणि सागर माझ्या रंगाचे आहेत." हिरवा म्हणाला, "सगळी झाडं माझ्या रंगाची आहेत." गुलाबी प्रेमानं बोलली, "मी सगळ्यांना गोड वाटते."

तेवढ्यात लाल रागाने ओरडला, "मी सगळ्यात महत्त्वाचा आहे! रक्ताशिवाय काहीच चालत नाही. मी प्रेमात आहे, मी क्रांतीत आहे, मी चेतनेत आहे!"

सगळे रंग थांबले. तेव्हा एक लहानसं मूल तिथून जात होतं. त्याचं नाक फुटलेलं होतं, आणि रक्त वाहत होतं. त्याने थांबून म्हटलं,
"लाल रंग मला त्रास देतो, पण माझं जीवन दाखवतो. तो वेदना देतो, पण त्याच्यात उर्जा आहे."

सगळे रंग गप्प झाले. तेव्हा त्यांना समजलं — प्रत्येक रंगाचं आपलं स्थान असतं, पण लाल रंगाचं स्थान मनाच्या अगदी जवळ असतं.


---

शेवटी, लाल रंगाची गोष्ट ही आहे – तो जरा तापट असतो, पण त्याच्यात जिवंतपणा असतो. तो राग दाखवतो, पण त्याच्याशिवाय प्रेमाचं आणि बलिदानाचं खरं रूप कधीच उमगत नाही.


---

मुलांना शिकवण:
👉 प्रत्येक रंग महत्त्वाचा आहे.
👉 लाल रंग आपल्याला धैर्य, प्रेम आणि चेतना यांची आठवण करून देतो.
👉 जीवनात सगळे रंग हवेत – पण थोडा "लाल" तर हवाच!


---
लेखक: भावेश.पा.