विटेवरी उभा नीट
विटेवरी उभा नीट
विटेवरी उभा नीट देखिलागे माये । निवाली कांती हरपला देहभाव ॥ १ ॥
तें रूप पाहतां मन माझें वेधले । नुठेचि कांहीं केलें तेथुनि गे माये ॥ २ ॥
अवघे अवघियाचा विसर पडियेला । पाहतां चरणाला श्रीविठोबाच्या ॥ ३ ॥
सेना म्हणे चला जाऊं पंढरीसी । जिवलग विठ्ठलासी भेटावया ॥ ४ ॥
