Library
Profile
सत्ता
सत्ता
सत्तेच्या अतिरेक्यांनो
बगळ्याचे कफन
अंगावर घेउन
माजलेल्या कावळ्यांनो
मला ठाऊक होतं
तुमच्या अचाट ताकदीपुढे
माझ्या एकट्याचा निभाव नाही
माझी विद्रोही मशाल विझायला
वेळ ही लागणार नाही
ज्या भूमीदासाच्या बळावर
तुम्ही राजकारणात साज मढवता
मखमली बिछान्यावर
रातराणीच्या गंधात रात्र घालवून
दारिद्र्यातल्या झोपडय़ांना आग लावता
मातीत पोळणा-या हाडांची
राख होतांना पाहून
नुसत्याच आश्वासनाचे पाढे वाचता
अशी दुर्बळ क्षीण माणसे
मी पाठीशी उभी केली आहेत
आता पुरे झाले
हात जोडून मागणे
रखरखत्या मातीत चालणारा नांगर
आता हातात घेऊन
आम्ही वेदनेचा टाहो फोडणार आहोत
त्या साठीच
मी आता
घराघरावर बंडाची राख शिंपडतोय
मुक्या कंठात
क्रांतीचा सूर पेरतोय
मी बिथरलेल्या छाताडावर
उद्रेकाची अक्षरे उमटवत आहे
क्षितिजावर टांगलेल्या डोळ्यात
सूर्याची आग ओतत आहे
तुम्ही आता खुशाल
सैतानी सारीपाट रंगवा
हवे तर आजच मला
भर चौकात सत्तेच्या पायाखालती
चिरडून मारून टाका
पण...
मी पेटवलेली
युगाची
श्रमाची लढाई
आता आवरायची नाही
जरा डोळयावरची कातडी ओढून
उद्याच्या सूर्याकडे पहा
तुम्ही शोषलेला, पिळलेला
तळागाळातला दुर्बल माणूस
आज घट्ट विळा धरून
जहरी फणा फुसकारणा-या नागासारखा
पुढे सरसावातोय.
तुमचं कुकर्मी मस्तक छाटण्यासाठी.
