प्रेमाचा पाऊस

आज पावसाची सर

आली भरभर 

हा सोसाट्याच्या वारा

सोबत पावसाच्या संतधारा 

थंड गारवा

होई शहारा 

मी निघालो बेफाम सायकलवरून

मग काय..

चिखल गवतावरून

खडबड रस्त्यावरून 

घसरलो एकदाच दगदावरुन

आपटलो धपकन

चमक भरली कमरेत चटकन

एकीने मदतीचा हात दिला पटकन

तिला बोललो आपण??

ती बोलली हलक्या स्वरांनी

लाल ओठांनी

सांभाळून जरा..

सावकाश जरा..

तिच्या हाताचा तो स्पर्श

मी झालो ना हर्ष

तिची ती अदा

मी झालो चक्क फिदा

येन तारुण्य ती रूपवान

आता मला नव्हते माझेच भान

जशी उर्वशी मेनका 

जणू ती अप्सराच 

मोगरा तिच्या केसातला

सुगंधाने भहरलेला 

नजरेला नजर देऊन

तिचा तो बहाना

मी चक्क झालो ना तिचा दिवाना

दोघे प्रेमात पडून

पावसाच्या सरित गेलो भिजून

मग काय...

ती आणि मी हातात हात धरून 

बेधुंद गेलो सायकलवरून