खरंच झाडं बोलायला हवीत

अनंतकाळ खोलवर दडपून ठेवलेली

असंख्य दु:खं आता असहय वेदना देत असताना

मौनतेचं वत सोडून ...झाडं बोलायला हवीत...

पूर्वी आपल्याच अंगा¹खांदयावर किलबिलाट

करणारी पाखरं ,आज झाडं निष्पर्ण होत असताना

निघून जात आहेत तेव्हा डोळ्यांत दाटलेले अश्रू

न लपवता झाडं बोलायला हवीत...

आपल्याच सावलीत कुण्या थकलेल्याला

विसावा देउनही आपल्यावरच जेव्हा कु¹हाड

चालवली जाते तेव्हा खरंच

झाडं बोलायला हवीत...

 

नाहीतर अखंडितपणे चालूच राहील कु¹हाड

आपल्याच फांदीपासून बनलेली आपल्यावरच

तेव्हा खरंच झाडं बोलायला हवीत...