कान्होबा सांभाळी आपुली

कान्होबा सांभाळी आपुली गोधनें तुझ्या भिडेनें कांहीं न म्हणे ॥१॥

तुं बैसासी कळंबाखाली । वळती देतां आमुचे पाय गेली ॥२॥

तुझीं गोधनें बा अचाट । धांवती देखोनी विषय हिरवट ॥३॥

तूं बैसोनी करिसी काला । आमुच्या शिदोर्‍या करुनी गोळा ॥४॥

खातोसी दहीं भाताचा गोळा । आम्हाकदे न पहासी उचलोनी डोळा ॥५॥

वेधिलें आमुचे जीवपण । ठकविलें आम्हाकारण ॥६॥

एका जनार्दनीं परमानंद । आम्ही भुललों तुज गोविंदा ॥७॥