दुरावा

मने जुळती सहज

जिवलग भेटता नवे वाटते जग

मग ती लग्नगाठ,अन सोहळा

सारे जण , सोयरे , होती गोळा !

पुन्हा मग संयुक्त चे विभक्त

परिवार होतो छोटा, वाटे सुखी!

मग सुरुतो तंटा, अभिमान -अपमानाचा,

सुख सरते , वैफल्य उरते, तुटती नाती

विभक्त चे मग एकल कुटुंब ,अन दुरावा

दोन दारे, दोन मने , दोन किल्ल्या अन्

विलग होती वाङनिश्चयाच्या अंगठ्या

दुरावणे कसे हे, तसे ते त्रासदायकच

जिवलगांना अन त्या निष्पाप पिल्लांनाही!