Library
बाप!....
बाप!....
बाप!....
बाप त्याचे कष्ट परिश्रम वेदना
कोणालाच सांगत नाही
आयुष्यभर मरमर करताना
कुठेच थांबत नाही
मुलगा जेव्हा बापाच्या खांद्याला लागतो
तेव्हाच बाप थांबतो
मुलाच्या नजरेतून त्याचे
स्वप्न पाहतो
मुलगा बरोबरीचा झाल्याल्यावर
बापाला जगण्याच्या वाटा मोकळ्या होतात
बापाच्या पावलावर मुलाचे पाय पडतात
चुकला असेल मार्ग
तर बापचं वळण लावतो
थोडं जपुन पावले टाकायला सांगत असतो
कुठे अडखळला तर
पडू देत नाही
बोट धरून अध्यावर
सोडुन जात नाही
म्हणून बापाने मुलाच्या खांद्यावर
थोडी जबाबदारी द्यायची असते
बाप म्हणजे काय समजून सांगायचे असते
बाप जेव्हा कळेल
तेंव्हा त्याला कर्तव्याची
जाणीव होईल
मगच त्याच्या नजरेने
जगं सार पाहीलं
कारण....
बाप म्हणजे मित्रच असतो
त्याच्यासारख्या माणूस
कुठेच नसतो
म्हणून...बाप समजुन घ्यायला
बाप व्हावे लागते
बापाच्या भुमीकेत जगताना
जरा सबुरीने घ्यावे लागते
