आहे तरी कोण
आहे तरी कोण
आहे तरी कोण मी
फक्त एक पुतळा जिवंत
राहिली ओळख एवढ्याच पुरती
वाटते सारखी मजला खंत
मज स्वतःचे काहीच नाही
दुसर्यांनीच मज आहे दिले
अस्तित्व माझिये होतेच काय
ठण ठण रिकामे पातीले
जन्म दिला मज आईने
बापाने दिले हो नाव
कळतच नाही जाऊ कुठे
न घर आहे न गाव
सर्वथा स्वीकारतच गेलो
दिले ज्याने जे हि काही
परतफेड करायची कशाची
मजकडे तर काहीच नाही
हाडमांसाचा पुतळ्याला मजकड
झाकण्यास नाही धड कापड
झाली काया माझी खिळखिळी
जैसे उडदमुंगाचे हो पापड
आहे तरी मी कशासाठी
आहे माझिया काय उपयोग
काय पुनर्रजन्माचे निरंतर
भोगतो आहे मी भोग
जगतो तरी का बरं मी
उपकारलेले हे आयुष्य
आहे सर्वथा अवलंबून दुसर्यांवर
निरर्थक असा मी मनुष्य
मज वाटते आता लागेल मजला
शोधावी माझिये ओळख
ज्योत पेटवावी स्वाभिमानाची
होण्याआधी जीवन काळोख