आभाळातले रंग, प्रीत कविता
प्रतिभेतूनी कवीच्या, उमटे जीवनगाणे!
शिवरायांच्या बालपणातील आई जिजाऊंचे संस्कार शिवबाच्या रूजले नसानसात. पडले एकदा शिवबा घोडेस्वारी करतांना आणि जोरजोरात रडू लागले पाहू...
अन्नाची नासाडी । याच्या पायापाशी दुबळा उपाशी । दारोदारी
आ ची आस्था अन् ई चा ईश्वर, कणाकणात तूच आई अन् तूच चराचर
मानवतेच्या तत्त्वाखाली जुळावी नाती जिव्हाळ्याची गुंफुन विश्वासाचा धागा लाज राखावी स्वातंत्र्याची...
जगू द्या ना मुक्त स्वच्छंदीपणे बालपण गेले पुन्हा नाही येणे
आई तुला पाहिलं मी दुर्गा कालिकेच्या रुपात तुझ्या पुण्याईनंचं गं माई आम्ही सुखानं नांदतोय जीवनात!
वाट वेदनांची तुडवीत मी गेले काटे ठोकरीने उडवीत मी गेले...... पिके माणुसकीची उगवित मी गेले भावना उरातल्या लपवीत मी गेले.....
प्रेम व्यक्त केले शब्दातून, तेच पोहोचतील.
पहिल्या पावसाने आणि प्रियकराच्या आठवणीने जीवाची होणारी घालमेल
प्रीतीस मिळवावया, आशा संपवावी लागते..........
कुशीत जन्मले फुले शिक्षणगंगा वाहू लागली मुक्त झाली अक्षरे शिक्षणवेड्या जोतीबामुळे..
आनंदी यात्री चांदण्यात फिरतो अंधाऱ्या रात्री.
कवितेचे आवाहन, कवीला ओझे झाले, कविता सुचण्याचे न सुचण्याचे ,अंधार दूर कर प्रकाश आण
चंद्रमौळी झोपडीत, व्हतं गोकूळ थाटलं सारं गिळलं पाण्यानं, जव्हा आभाळ फाटलं गाळ साचल्या घरात आता कुणासाठी जाऊ? धार कोसळतो बाप, मा...
माहेर सासर
दंगल दंगल खेळुन झाल्यावर..... लाल रक्त सर्वत्र...
आपल्या हसुने दुसऱ्याला खुलवणारा, आणि अश्रुंनी स्वतःही बेचैन होणारा, तोच खरा मितवा! मैत्रीचा खरा अर्थ समजणारा, प्रेमाची जाणीव...
भारत देशाला पुढे जाण्यासाठी स्वीकारावयाची धोरणे आणि मूळ धर्मनिरपेक्षता याची आठवण करून देणारी कविता
Romance
Horror
Thriller
Crime
Inspirational
Children
Abstract
Tragedy
Classics
Drama
Fantasy
Action
Comedy