પાલવ

બેટા જો ! બસમાં પણ મારી સાડીનો પાલવ પકડી રાખજે જેથી તું પડી ના જઉં કારણકે ભીડ બહુ હશે. ચાર વરસ નાના ભૂલકાં એ માથું હલાવી હકારો ભર્યો. બસ આવી ને બંને ખીચોખીચ ભીડમાં જેમતેમ કરી અંદર પહોંચી ગયા. મા નો પાલવ છોડ્યો જ નહીં પછી માં એ થોડી જગ્યા માટે આજીજી કરી કુશને બેસવાની જગ્યા કરી આપી. કુશ મા ની સલાહ મુજબ પાલવ ને હાથમાંથી છોડ્યો જ નહિ. 

મા જે ખાવા આપે એ ખાય પછી ગંદા હાથ સાડીનાં પાલવે લૂછી નાખતો. પછી મા ને કે'..

"મા તારી સાડી તો ગંદી થઈ ગઈ હવે !?? "". "કંઈ નહીં બેટા કાલે ધોઈ નાખીશું " મા એ સ્મિત સાથે જવાબ આપતી.

 આજે એજ મા વૃદ્ધાશ્રમનાં આસોપાલનાં વૃક્ષ નીચે બેઠી ફાટેલા પાલવને જોઈને  અણમોલ પળોને યાદ કરી પાલવથી આંસુ લૂછી રહી હતી.