તું જ મારી વ્હાલડી, મારી માવડી

એક દિ બે લીટી મારી અખબાર માં જાણી,

પૂછવા લાગી એ મને કરી મલકાયેલી વાણી,

પૂછ્યું ..આવી બધી રચનાઓ થવા લાગી ક્યારથી,

ભૂલી ગઈ?... હું તારો અંશ બન્યો હતો ને ત્યારથી,

તું ભણવાનું જાણે કે આવી કવિતાઓ કરતા?

સદાય તારા જ સંસ્કારો મારા લોહીમાં ફરતા,

હું માનું બતાવ તું લખી જો તારી જનેતા પર ને માવડી,

અહો ભાગ્ય...ધિક્કાર છે હવે જો મને આ નો આવડી,

એક તું જ જે જગથી નવ માસ...મને વધારે જાણી,

લે કાનો જન્મ જો તારા ખોળે ...થાય જશોદા અજાણી,

ખુદા જો અમરત્વ આપે તો પે'લા મારી મા ને જ આપે,

હું તો એ જ માંગુ મારી મા સદાય મને છાતી એ ચાંપે,

ભગવાન કોઈ 'દિ નો ડૂબાડે તારા વહાની નાવડી,

બસ હું તારો ને તું જ મારી વ્હાલડી ...મારી માવડી!