"નાખો એની પાંખો કપાવી"

હજારો દુવાના ફળે જન્મેલી મારી, વહાલસોયી નાજુકળી કળી

જાણે આંગણામાં રમતી ખીલતી, પ્રેમની આખી સ્કૂલ મને મળી,

એ વાત કે કળી સોળે કળાએ ખીલવાની હતી ત્યારે,

કુરૂપા કાળા ભમરાએ એની નઝર બગાડી હતી જ્યારે,

બેસુરા સૂરો રેલાવી મોહિત બનાવી આવ્યો એ પાસે,

અજાણી કળી ન જાણે કે હવે સાથે એની શું થાશે ?

ભાન ભૂલાવી આપી લાલચ સુંદર સ્વપ્નો દેખાડી,

એને ક્યાં ખબર કે જશે મને આંખો તારા દેખાડી,

બહું મહેનત કરી માતૃડાળીએ, તું જરાક તો લે વિચારી

ના લઈ જાઈશ એને તું, એ તો હજી નાની છે બિચારી,

હાથ કસી લાગ્યો જંજોડવા,કળી છોડથી નોખી પછાડી,

અંતે છોડી એને જયારે, છેલ્લીવાર બોલી ઓ મારી માડી

જેને કરવી હોય ભૂલ ,એ લ્યે એની જિંદગી મપાવી,

હવે એને એક જ સજા , નાખો એની પાંખો કપાવી!