વરસાદ - એક ત્યજાયેલું પાત્ર
વરસાદ - એક ત્યજાયેલું પાત્ર
વરસાદ એ પ્રેમનો સંદેશો ધરતીને,
વરસાદ એ પ્રેમનું નજરાણું ધરતીને,
છતાંયે ન સ્વીકાર્યો ધરતીએ, ન ધર્યો વાદળે,
ન રાખ્યો નદીએ, ન સંઘર્યો સાગરે,
ટીપું બનીને રહ્યું છીપમાંહે સરકીને ..........- વરસાદ
ઠરીને બન્યું છે ઝાકળ, એક મધરાતે,
ચંદ્રની ચાંદનીમાં એ તો ઓજસો પાથરે,
સૂરજ ઉગ્યો ને નજર લાગી એની કીર્તિને ..........- વરસાદ
તિરથની પરસાળમાં બેઠું એક ચાતક,
વિના વરસાદ એનું જીવન છે ઘાતક,
જીવ્યું છે એ ચાતકના મુખમાં સમરપીને.......- વરસાદ