પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
મુખ ખોલી ને કરાવ્યું,
સકળ બ્રહ્માંડનું દર્શન,
તોડ્યો માં યશોદાનો ભ્રમ,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
ધીરગંભીર વદન મલકતું
નયનોમાં અમીદ્રષ્ટિ,
સાથે બંસરી અધરે સોહે,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
માખણ ચોરી-ચોરી તેંતો,
આપ્યો હક ગોવાળોને,
કેટલો છે રે તું દયાળુ,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
કાલીનાગનું દમન કરીને,
પવિત્ર કર્યા યમુના નીર,
ગ્રામજનોનો ડર ભગાવ્યો,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
ટચલી આંગળીએ,
ગોવર્ધન ગિરિ ઉપાડ્યોને,
જન્મભૂમિનો ઉતાર્યો ભાર,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
વૃન્દાવનમાં રાસ રચ્યો,
રાધા સંગ થયો તલ્લીન,
ગોપીઓ થઈ ઘેલી-ઘેલી,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
દ્રોપદીનાં પૂર્યા ચીર,
પાંડવોની રાખી લાજ,
કૌરવોનાં હર્યા હીર,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રા !
મિત્ર બની સુદામા કેરો,
તાંદુલ હરખે ખાય,
અમીટ છોડી છાપ તેંતો,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
રથ ચલાવી યુધ્ધમેદાને,
ધર્મ-અધર્મનો ભેદ સમજાવ્યો,
અર્જુનનો વિષાદ ભગાવ્યો,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે!
કુરુક્ષેત્ર મધ્યે અર્જુનને,
ગીતા ઉપદેશ સુણાવી,
સમજાવ્યો જીવનનો સાર,
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
સંબંધોનાં મોહમાં ના કદી બંધાયો,
છતાં તું પૂર્ણ પુરુષોત્તમ કહેવાયો.
ઓ ગિરિધર ગોપાલ !
કરું ધારણા તારી ને,
પામું આશ્ચર્ય અપાર રે !
