విరహం

కను పాపాల యందు కంటతడి అయితివే

కాలము యందు జ్ఞాపకము అయితివే

మనస్సులో ప్రళయం అయితివే

నా యందు నేను లేని జీవమును

జీవము లేని శరీరమై చేసి ప్రేమ యందు విర్హమై

నీ యందు వియోగము కల్పించితివే సఖి