ପଢିବାକୁ ଦିଅ ଛାଡ଼ି

ଦୀପା ସିପୁ ବସି ପାଠ ପଢ଼ୁଥିଲେ

ଦୀପାକୁ ଡାକିଲା ଆଈ

କହିଲା, ହଇଲୋ ପାଠ ତୁ କାହିଁକି

ଭାଇ ପାଖେ ପଢ଼ୁ ଯାଇ ?

ପାଠ ପଢ଼ି ତୁହି କି ଲାଭ କହିଲୁ

ସରଗ କାହାକୁ ନବୁ

ଝିଅ ହୋଇ ଯଦି ପାଠ ତୁ ପଢ଼ିବୁ

ଖାଲି ବଦନାମ ହବୁ ।

ଘର କାମ ତେଣେ କାହିଁରେ କେତେଯେ

ସେକଥା ଦିଶୁନି ତତେ

ପାଠ ପଢ଼ି ଭାବୁ ଡାକତର ହବୁ

ମରଣ ନାଇଁଲୋ ମତେ !

ଆର ଘରେ ଥାଇ ସବୁ ଶୁଣୁଥିଲେ

ମୋ ମାଉସୀ ପୁଅ ଭାଇ

ପଦାକୁ ଆସିକି କହିଲେ , ହଇଲୋ

ପାଗଳୀ ହେଲୁ କି ଆଈ ?

ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ତୁ କଅଣ ଭାବୁଛୁ

ନାହିଁତ ସେ ଯୁଗ ଆଉ

କିଛି ନ ଜାଣିକି ଦୀପାଟା ଉପରେ

ହେଉ ଖାଲି ରାଉରାଉ !

ଆଜିକା ଯୁଗରେ ପୁଅ ଠାରୁ ଝିଅ

କେଉଁଠି କଅମ ନୁହେଁ

ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଥିଲେ , ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ

ଜହ୍ନ ରାଇଜକୁ ଛୁଏଁ ।

ପୁଅ ଝିଅ କିଛି ଫରକ ନ ଦେଖି

ପଢ଼ିବାକୁ ଦିଅ ଛାଡ଼ି

ଝିଅ ଖାଲି ଘର କାମ ଯେ କରିବ

ଏକଥା ମନରୁ କାଢ଼ି ।

ଶିଶିର କୁମାର ପଣ୍ଡା

କୁଆଁସ , ମେରଦା କାଟିଆ

ଯାଜପୁର