ଝୁରୁଛି ଯମୁନା

କୃଷ୍ଣ କେଶବ ହେ ଘେନ ଅନୁରୋଧ,

ଗୋପପୁର ଆଜି ଭୋଗୁଛି ପ୍ରମାଦ ।

ନନ୍ଦରାଜା ଘର ଲାଗେ ଆଜି ଶୁନ୍ୟ,

ସଖା ସହୋଦର ଝୁରେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।

ଗୋପନାରୀ କୁଳେ ପଡ଼େ ହାହାକାର,

ତୁମବିନା ପ୍ରଭୁ ଗୋପ ଅନ୍ଧକାର ।

ଝୁରୁଛି ଗୋଠ ଯେ ଝୁରି ଗୋପବାସୀ,

ତୁମ ବଂଶୀସ୍ଵନ ବିନା ନାହିଁ ଖୁସି ।

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପଥରେ ଗଲ ସିନା ଚାଲି,

ମାମୁଁ କଂସାସୁର ଡାକିଛନ୍ତି ବୋଲି ।

ଲକ୍ଷ୍ୟ ତୁମ ସିନା ଶାନ୍ତିର ପ୍ରତିଷ୍ଠା,

ଅତ୍ୟାଚାର ହରି କାର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ ନିଷ୍ଠା ।

ଅନ୍ୟାୟ କଷଣ ଅସହ୍ୟକୁ ଦେଖି,

ଦୁଷ୍ଟ ନିବାରଣ କରିବ ପରଖି ।

ବନ୍ଦୀଘରୁ ମୁକ୍ତ କରି ପିତାମାତା,

ମଥୁରା ନଗରୀ ଶାନ୍ତିପାଇଁ ଚିନ୍ତା ।

ଗୋପପୁର ଆଜି ତୁମବିନା ତୁଚ୍ଛ,

ରାଧାରାଣୀ ଦୁଃଖ ବାରିହୁଏ ସ୍ୱଚ୍ଛ ।

ଝୁରୁଛି ଯମୁନା ଝୁରେ ଗୋପପୁର,

ଆଉଥରେ ଆସ ପ୍ରଭୁ ଚକ୍ରଧର ।