શ્રાવણિયો અને સાંવરિયો

આજે શ્રાવણિયો વરસે, દિન અને રાત;

સાંવરિયે ખેડીયો પરદેશ પ્રવાસ.

 

વહાલાની વાટ જોઉં હું અનિમેષ;

સાંવરિયો ગીયો રે, આઘે રે દેશ.

 

રાત આખી જાગી-જાગી, બેઠી હું ખાટ;

સાંવરિયો લાંબી રે બહુ જોવાડે વાટ.

 

જોબન વીતે રે, આવે નદિયે,

જેમ પૂર.. સડસડાટ..

 

વિભાવરીએ ચાંદે ચમકી;

દિલમાં સર્જયો રે, ઊલકાપાત.

 

શૈયા સૂની, મૌની નીશા;

સૂઝેના દિશા, મનમાં સળવળાટ.

 

મોર - પપીહાં,વરસામાં ભીંજે;

સજલ નયનો, યાદેં સીંચે.

 

હ્રદય કમળની, સેજ બીછાવું;

પલકોથી, પ્રસ્વેદ સુકાવું.

 

તુજ સ્મરણે, મુજ જીવન ઓશિયાળું;

આવજો વહેલા વાલમ, વહાલે ભીંજાવું!