କୋବି

  ଶୀତ ଦିନର ଏଇ କାକର  ଭିଜା ରାତି ଗୁଡ଼ିକ ଅନେକ ଲମ୍ବା ଲାଗେ ପହିଲିକୁ। ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରର ଜନପଥ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଶୋଇଯିବା ସେ କେବେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇନି। କୋଡ଼ିଏ ବର୍ଷ ର ଅନୁଭୂତି କୁ ବଖାଣିବାକୁ ଯାଇ ଲୋକେ କହୁଛନ୍ତି, ସମୁଦ୍ରକୂଳିଆ ଅଞ୍ଚଳ ରେ ଏଡ଼େଶୀତ ବିଗତ ଶହେ ବର୍ଷର ରେକର୍ଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଛି।

 ଲୋକମାନେ ଠାଏ ଠାଏ ନଡ଼ିଆ ବାହୁଙ୍ଗା ଜାଳି,ରିକ୍ସାବାଲାଏ ବିଡ଼ି କି ସିଗାରେଟ୍ ଫୁଙ୍କି, କେଉଁଠି ପୁଣି ତାସ୍ ପାଲି ବେଡ୍ ମିଣ୍ଟନ ଖେଳି ଲୋକେ ରାତି କାଟିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି। ଦୁର୍ବିସହ ବାତ୍ୟାରେ ବାସହରା ମଣିଷ ର ଅବସ୍ଥା ଏଯାଏ ସୁଧୁରିବା ନଜର କୁ ଆସି ନାହିଁ।କାରଣ ଠିକ୍ ଝଡ଼ ପରେପରେ କ୍ରୋଧିତ ମହାମାରୀ କରୋନା ନିଜର କାୟା ବିସ୍ତାର କରିଛି ପେଣ୍ଠ କଟା ଝୁମ୍ପୁଡି଼ରେ।

ରେଳବାଇ ବାଲିଉପର ବସ୍ତିରେ ଜରିପାଲତଳେ ଦୁଇ ତିନି ଜଣ ଚିରା ଚାଦର ଜାକିଜୁକି ଶୋଇଥୀବା,ପାଖରେ କୁକୁର ବିଲେଇ ର ଉଷ୍ନତା ପ୍ରଦାନ ର ଦୃଶ୍ୟ ଯିଏ ଥରେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବ ସେ ବୁଝିପାରିବ ଦେହଥରା ଜାଡ଼ କିଭଳି କଷ୍ଟ ଦାୟକ।

  

      ପହିଲି ବଡ଼ି ଭୋର୍ ରୁ ଯାଏ ଷ୍ଟେସନ କୁ।ନିଜ ଟ୍ରଲି ରିକ୍ସା ନେଇ।ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ରେ ତା'ର ସାକ୍ଷାତ ହେଲା ଅଧିକାରୀ ବାବୁସହ।ବାବୁ ପଚାରିଲେ ଶୀତରେ ଥରି ଥରି ରାତି ନପାହୁଣୁ କୁଆଡ଼େ ଯାଉଛ?ପହିଲି କହିଲା ବାବୁ ମୁଁ ଶୀତ ଦିନ ର ଫୁଲ ବେପାରୀ।ଏବେ ଯେଉଁ ଫୁଲଟି ର ଚାହିଦା ସବୁଠାରୁ ବେଶୀ।କିନ୍ତୁ ତାହା ଗଜରାଟେ ହେଇପାରେନି। କେବଳ ଭୋଜିମଉଛବ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଅକ୍ତିଆର କରିଥାଏ।

     ପୁରୀର ପ୍ରସାରିତ ପଥରେ କୁହୁଡ଼ି କାକର ବହଳିଆ ହେଇ ଘନେଇ ଆସିଲେ ପହିଲିକୁ ଶୀତ ଉପହାସ କଲାପରି ମନେହୁଏ।

ଗରୀବର ଅସହାୟତା ଭିତରେ "କୋଡିଏରେ ଦିଇଟି ଫୁଲ ଦିଇଟିଫୁଲ, ନିଅ ନିଅ" ଶବ୍ଦ ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ କୁ କୋଳାହଳ ମୟ କରି ପରିବାବଜାର ର ଶୋଭା ବର୍ଦ୍ଧନ କରେସିନା ଗରୀବର କୁଡ଼ିଆରୁ ହାଆ ହତାଶ କୁ ଦୂରେଇ ପାରେନି।

   ସତରେ କ'ଣ ଏ ମହରଗ ଦୁନିଆରେ ଦଶ ଟଙ୍କାରେ କୋବିଟିଏ ବିକି ବେପାରୀ ନିଜ ପରିବାରର ଖର୍ଚ୍ଚ ତୁଲାଇବା ରେ ?