ଓଡିଆ ଶିଶୁ ଗପ

Children

2  

ଓଡିଆ ଶିଶୁ ଗପ

Children

ଆକବର ବିରବଲ - ୮୭

ଆକବର ବିରବଲ - ୮୭

4 mins
7.9K


ଲୋଭୀ ବେପାରୀ-୨

ବଣିଆ ବେଶ୍ ମନ ଖୁସିରେ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା । ଲୋଭୀର ଲୋଭ ସମ୍ଭଳା ପଡିଲା ନାହିଁ । ସେ ସେହିଠାରେ ମୁଣ୍ଡ ବାଡେଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା ।

ସେତିକିବେଳକୁ ସେହି ପଥ ଦେଇ ଆଉଜଣେ ପଥିକ ଯାଉଥିଲା । ସେ ଲୋଭୀର କାନ୍ଦଣା ଦେଖି ତୋ’ର କ’ଣ ହୋଇଛି ପଚାରିବାରୁ ଲୋଭୀ ଆରମ୍ଭରୁ ଶେଷଯାଏଁ ସମସ୍ତ କଥା କହିଗଲା । ପଥିକ ଲୋଭୀର ସବୁ କଥାକୁ ମନ ଦେଇ ଶୁଣୁଥିଲା । ଶେଷରେ କହିଲା – ଏହାର ଉପାୟ ଅଛି । ମୋର ମନ କହୁଛି ତୁ ତୋ’ର ସମସ୍ତ ଧନ ଫେରି ପାଇବୁ । ତୁ ଏବେ ଏହି କଥାକୁ ନେଇ ବାଦ୍ଶାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଫେରାଦ ଦେ । ସେ ନିଶ୍ଚୟ ବିଚାର କରିଦେବେ ।

ଲୋକଟିର କଥାରେ ଲୋଭୀ ବିଶ୍ୱାସ କରି ସମ୍ରାଟଙ୍କ ଦରବାରକୁ ଦୌଡି ଦୌଡି ଯାଇ ପହଁଚିଲା, ସେତେବେଳକୁ ସମ୍ରାଟ୍ ସିଂହାସନରେ ବସିଥାଆନ୍ତି । ଲୋଭୀ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମ୍ରାଟ୍ କେଉଁଠି ଅଛନ୍ତି ପଚାରିବାରୁ ସଭାରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ସମ୍ରାଟଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ଦେବାରୁ ଲୋଭୀ ଯାଇ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ପାଦତଳେ ପଡିଯାଇ ଯାହା ଯାହା ଘଟିଥିଲା ସମସ୍ତ ଶୁଣାଇ ଆପତ୍ତି କରିଲା ଯେ, ବହୁଦିନ ଲାଗି ପେଟକୁ ନ ଖାଇ ମୁଁ ସେତକ ସମ୍ପତ୍ତି ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖିଥିଲି । ମୋର ଘର ଯେତେବେଳେ ପୋଡିଯାଉଛି ବିକଳ ହୋଇ ବଣିଆର ପ୍ରସ୍ତାବରେ ରାଜି ହୋଇଗଲି । ବଣିଆ ମୋର ସିନ୍ଧୁକ ଉଦ୍ଧାର କରିଦେବ ବୋଲି କହିଥିଲା । ଆଉ ସେଥିରେ ଯେଉଁ ସବୁ ଗହଣା ସୁନା ରୂପା ଅଛି ତାହା ତାହାର ମନକୁ ଆସିଲେ ନେଇଯିବ । ଏଥିରେ ତୁମର ଆପତ୍ତି ରହିବ ନାହିଁ । ମୁଁ ତା’ କଥାରେ ସମ୍ମତି ଜଣାଇଥିଲି ।

ତା’ପରେ ବଣିଆ ମୋର ସିନ୍ଧୁକକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଦେବା ସହିତ ତା’ର ମନଇଚ୍ଛା ଯାହାନେବା କଥା ସବୁ ନେଇ ଚାଲିଗଲା । ମୋତେ ଗରିବ ତଥା ରାସ୍ତାର ଭିକାରୀ କରି ଦେଇ ସବୁ ନେଇଗଲା, ଏବେ ମୁଁ କ’ଣ କରିବି ହଜୁର୍ । ମୋତେ ଏହି ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ ।

ସମ୍ରାଟ୍ ଲୋକଟିଠାରୁ ସମସ୍ତ କଥା ଆମୂଳଚୂଳ ଶୁଣି ସାରିଲେ । ତା’ପରେ ସେ ଏହାର ବିଚାର କରିବା ଦାୟିତ୍ୱ ବିରବଲଙ୍କ ନିକଟକ ପଠାଇ ଦେଲେ ।

ସେ ଲୋଭୀ ଲୋକଟି ବିରବଲଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସମସ୍ତ କଥା କହିଲା । ବିରବଲ ପଚାରିଲେ, ତମେ ଯେଉଁ କଥା ସବୁ ମୋ ପାଖରେ ବଖାଣି ଗଲ ସେ କଥା ସବୁ ସତ୍ୟ ତ? ତୁମେ ମୋତେ ଏଥିରେ କିଛି ମିଥ୍ୟା କହୁନାହଁ ତ!

ଲୋଭୀ କହିଲା – ନାଇଁ ହଜୁର୍ । ମୁଁ ଯାହାସବୁ କହିଲି ସତ୍ୟ କହିଲି । ଏହା ପରେ ବିରବଲ ବଣିଆକୁ ଦୂତ ପଠାଇ ଦରବାରକୁ ଡକାଇ ପଠାଇଲେ । ଦୂତ ଯାଇ ବିରବଲଙ୍କ ଖବର ଦିଅନ୍ତେ ବଣିଆ ଡରି ମରି ଦରବାରକୁ ଦୌଡି ଦୌଡି ପଳାଇ ଆସି ବିରବଲଙ୍କ ପାଦତଳେ ପଡିଗଲା ।

ବିରବଲ ବଣିଆକୁ କହିଲେ – ଉଠ ମୁଁ ତୁମକୁ ଯାହା ଯାହା ପଚାରୁଛି, ତା’ ସବୁ ସତ୍ୟ କରି କହିବ । କଥାରେ ଟିକିଏ ମିଛ ରହିଲେ ତୁମକୁ ଫାଶୀ ଦିଆଯିବ ।

ବିରବଲ ପଚାରିବାରୁ ବଣିଆ ସେଦିନ ଯାହା ଯାହା ଘଟିଥିଲା ସବୁ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ କରି କହିଗଲା । ବିରବଲ ଦେଖିଲେ ଲୋଭୀ ଆଉ ଏ ବଣିଆର ସବୁ କଥା ସମାନ ହେଲା । ଆଉ ମଧ୍ୟ ଦୁହିଁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯାହା ଜବାବ୍ ହୋଇଥିଲା ତାହା ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ହେଲା । ବ୍ୟବସାୟୀ ଯାହା ପସନ୍ଦ ତାହା ନେବ ବୋଲି ଯାହା କଥା ହୋଇଥିଲା ବ୍ୟବସାୟୀ ତାହା ସବୁ ନେଇ ଯାଇଛି ବୋଲି ବିରବଲ ତା’ଠାରୁ ଶୁଣି ପାରିଲେ ।

ଏହାପରେ ବିରବଲ ପଚାରିଲେ, ତୁମେ କ’ଣ ଜଣେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବସାୟୀ? ବଣିଆ କହିଲା – ହଜୁର୍!

– ତାହା ତୁମେ କେଉଁଠାରେ ନେଇ ରଖିଲ?

– ହଜୁର୍ ତାହା ଯେପରି ଗାମୁଛାରେ ବାନ୍ଧି ନେଇଥିଲି ସେହି ବନ୍ଧା ଅବସ୍ଥାରେ ନେଇ ମୁଁ ମୋ ଦୋକାନରେ ଥୋଇ ଦେଇଛି । କିନ୍ତୁ ତାହାକୁ ଖୋଲାଖୋଲି କରି ଦୋକାନରେ ସଜାଇବି ବୋଲି ଚିନ୍ତା କରିବା ବେଳକୁ ହଜୁର୍ଙ୍କ ଆଦେଶ ପାଇ ଦୌଡି ଦୌଡି ଚାଲି ଆସିଲି ।

ଏହା ପରେ ବିରବଲ ବଣିଆଠାରୁ ଦୋକାନର ଚାବି ମାଗି ନେଇ ଦରବାରରୁ ଦୂତ ପଠାଇ ଗାମୁଛାରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଜିନିଷତକ ଗାମୁଛା ସହ ଦରବାରକୁ ଘେନି ଆସିଲେ ।

ବିରବଲ ଗାମୁଛା ବନ୍ଧାର ଜିନିଷକୁ ଦେଖି ଚମକି ପଡିଲେ । ବ୍ୟବସାୟୀ ସେ ସବୁ ଜିନିଷକୁ ଦେଖିବାମାତ୍ରେ ଲୋଭରେ ଆଖି ବୁଜି ପକାଇଲା ।

ବିରବଲ କହିଲେ – ବ୍ୟବସାୟୀ ତୁମ ଗାମୁଛାରେ ବନ୍ଧା ଥିବା ସମସ୍ତ ଜିନିଷ ତ ଏବେ ତୁମ ଆଗରେ ଖୋଲାଗଲା । ଏଥିର ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ତୁମର ଯାହା ପସନ୍ଦ ହେବ ତାହା ଦେଖି ମୋତେ କୁହ ।

ବଣିଆ କହିଲା, ଆଜ୍ଞା ମୁଁ ହେଉଛି ସୁନା ବ୍ୟବସାୟୀ, ମୋର ପସନ୍ଦ ଆଜ୍ଞା ଦାମୀ ଆଉ ସୁନ୍ଦର ଗହଣାରେ ।

ଏହାପରେ ବାରମ୍ବାର ବଣିଆକୁ ପଚାରି ନେଲେ ତୁମେ ଯାହା କହୁଛ ତାହା ଠିକ୍ ଭାବେ କହୁଛ ତ?

ବ୍ୟବସାୟୀ କହିଲା, ହଁ ଆଜ୍ଞା, ମୁଁ ଠିକ୍ କହୁଛି ।

ବଣିଆଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣିବାପରେ ବିରବଲ ଜଣେ ରାଜକର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ କହିଲେ – ଏ ଅଳଙ୍କାର ଲୋଭୀକୁ ଦେଇଦିଅ ।

ବିରବଲଙ୍କର ଏପରି ବିଚାର ଦେଖି ବଣିଆ ଚମକି ପଡି କହିଲା – ଛାମୁଁ ମୁଁ ପରା କହିଥିଲି ମୋର ଯାହା ପସନ୍ଦ ହେବ ତାହାକୁ ଲୋଭୀକୁ ଦେବି ।

ବିରବଲ କହିଲେ – ତୁମର ପସନ୍ଦ ସୁନା ଅଳଙ୍କାର ବୋଲି କହିଲନା, ତେଣୁ ତୁମର ପସନ୍ଦ ସେହି ସୁନା ଅଳଙ୍କାର ସବୁଲୋଭୀକୁ ଦିଆଗଲା । ଏହାପରେ ତମେ ଯଦି ଏଠାରେ ଯୁକ୍ତି କର ତାହାହେଲେ ତୁମର ମୁଣ୍ଡକାଟ ହେବ ।

ବଣିଆ ବିରବଲଙ୍କର ବିଚାର ଶୁଣି ନୈରାଶ୍ୟରେ ମୁଣ୍ଡ, କାନ, ଆଉଁସି ଘରକୁ ପଳାଇଲା ।

ଏହାପରେ ବିରବଲଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲୋଭୀ କହିଲା – ଦେୱାନ୍ ସାହେବ୍? ଏସବୁ ଧନ ମୁଁ ନିଜେ ଅର୍ଜନ କରି ଲୋଭରେ ସଂଚୟ କରି ରଖିଥିଲି । ଆଉ ମଧ୍ୟ ଧନ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ବୋଲି ମୋତେ ଜଣାଥିଲା । ତଥାପି ଅର୍ଜନ କରି ତାହାକୁ ସଂଚୟ କରୁଥିଲି । ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହି ନିବେଦନ ଯେ, ଏ ସମସ୍ତ ଧନରେ ଆପଣ ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରି ଦେବତା ବସାନ୍ତୁ । ସଂସାରରେ ମୋର ବୋଲି କେହି ନାହାଁନ୍ତି ଆଜ୍ଞା । ମୁଁ ସେହି ଦେବତାଙ୍କୁ ମରିବା ଯାଏଁ ପୂଜା କରି ସମୟ ଅତିବାହିତ କରିବି ।

ବିରବଲ ଲୋଭୀର ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଶୁଣି ଖୁବ୍ ଖୁସି ହୋଇଗଲେ । ଆଉ ମଧ୍ୟ ତା’ର ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟର ଗୋଟିଏ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଦେବତାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ନିମନ୍ତେ ରାଜମିସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦିଆଗଲା ।


Rate this content
Log in

Similar oriya story from Children