ଟିକେ ପ୍ରେମ ପାଇଁ

ବେଳେବେଳେ

ନିରୋଳାରେ ଠିଆ ହୋଇ ଦିଗବଳୟକୁ ଚାହିଁଲେ

ଲାଗେ ଆକାଶ ବି କଥା କହୁଛି

ଆଉ ତା କଥା ଶୁଣିବାକୁ କାନ ପାରିଦେଇଛି ପୃଥିବୀ

କାଳେ ଆଉ କିଏ ଶୁଣିଦବ

ଟିକେ ତଳକୁ ଝୁଙ୍କିଯାଉଛି ଆକାଶ

କହିବ କହିବ ବୋଲି କିଛି କହି ପାରୁନି ସେ

ଆଉ ପୃଥିବୀ ଅଜାଣତେ ଆଖିରେ ଆଖିକୁ ମିଶେଇ ଦେଇଛି

ଏକାଗ୍ରତା ଭାଙ୍ଗିଦେଇ ଉଙ୍କିମାରିଲା ବିଜୁଳି

ନିଜ ଚମକରେ କାହାକୁ ପ୍ରଲୁବ୍ଧ କରିବାର ବ୍ଯର୍ଥ ପ୍ରୟାସ

କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ଯେ

ଏତେ ପାଖରେ ସେ ଥାଇ ବି

ଆକାଶର ଆଖିକୁ ଫେରାଇ ଆଣିପାରୁନି

ପୃଥିବୀ ଶାଗୁଆ ଶାଢୀରୁ

ଆରେ ଆରେଏ କଣ

ବଇରି ହେଲେ କି ସୁରୂଜ

ନା

ଦୁହିଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦେବାକୁ ଲୁଚିଯାଉଛନ୍ତି ନିଜେ

ଅନ୍ଧାର ଆସୁଛି ମାଡି

ଶାଗୁଆ ଶାଢୀ ପାଲଟି ଦେଉଛିଜଣେ

ଆଉଜଣେ ସଜ ହେଉଛି ତାରା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାକୁ

ହୁଏତ ଆକାଶ କହିବ

ପୃଥିବୀ ଶୁଣିବ

କେବେ ତ କେଉଁଠି ତ

ଏକ ହେବେ ସେମାନେ

ଚିରନ୍ତନ ପ୍ରେମର ପ୍ରତୀକ ହୋଇ