ତଫାତ୍

ସେଇଦିନ ଆଉ ଏଦିନ ଭିତରେ ବଦଳି ଯାଇନି ଦିନ,

ସେଦିନ ବି ଥିଲା ଆଜିବି ରହିଛି 

ଆକାଶେ ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ,

ବସନ୍ତ ଆସିଲେ ଏବେବି ଶୁଭୁଚି 

କୋଇଲିର କୁହୁତାନ,,

ନିଦ ଆସିଗଲେ ନିବୁଜ ନୟନେ

ଏବେବି ଦେଖେ ସପନ,

ଘାତ, ପ୍ରତିଘାତ, ଅଭାବ, କଷଣେ

ବଦଳି ଯାଇନି ମନ।

ବଦଳି ଯାଇଛି ଏତିକି କେବଳ

ସେଦିନର ଯଉବନ।