ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ

ଦିନ ପରେ ଦିନ ଗଡି ତ ଚାଲିଲା 

    ପୁଅ ବୟସ ବଢିଲା 

କୋଉଠି ପାଇବେ ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ 

    ବାପା ମାଆ ଚିନ୍ତା ହେଲା ।

ଖୋଜି ଖୋଜି କାହୁଁ ପାଇଲେ ନାହିଁ ସେ

     ଗୁଣବତୀ ବୋହୂ ଏକ

କିଏ ଉଗ୍ରଚଣ୍ଡୀ କିଏ ତ ଅଳସୀ

   କାମରେ କିଏ ବି ଠକ ।

କିଏ ତ କଳେହି କେ ଦିବ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ  

     ଗୋଟିଏ ଚାଉଳେ ଗଢା 

ଗୁରୁଜନ ପ୍ରତି ବେଖାତିରି କରେ 

    ଉତ୍ତର ଦିଅଇ ଚଢା ।

ଗର୍ବ ଅହଂକାର ଭରପୁର ଥାଏ

  କାହାକୁ ସେ ମାନେ ନାହିଁ

ଯେଣେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ତେଣେ ବୁଲୁ ଥାଏ 

   ଲଗାମ ତା ଠାରେ ନାହିଁ ।

ଧନ ଯଉତୁକ ପ୍ରବଳ ମିଳିବ 

     ମଧ୍ୟସ୍ଥିଟି କହୁଥାଏ 

ଝିଅର ସ୍ବଭାବ ଜାଣିଗଲା ପରେ 

    ପୁଅ ପଛ ଘୁଞ୍ଚା ଦିଏ ।

ଆଜିକାଲି ଝିଅମାନଙ୍କ ଉପରେ 

     ବିଶ୍ୱାସ ହୁଏନା କରି

ଜଣଙ୍କ ସାଥିରେ ବିବାହ କରନ୍ତି 

    ଅନେକ ଥାଆନ୍ତି ଧରି ।

ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ବିବାହ କରିଲେ 

     ସଂସ୍କାରି ଝିଅଟେ ଦେଖି 

ସରଳ ସୁନ୍ଦର ନିରୀହ ଥିଲା ସେ

     ଗୁଣବତୀ ନିରିମାଖୀ ।

ଦେଖିବାକୁ ସିନା କଳା ତା ଚେହେରା

     ଭିତର ପବିତ୍ର ଥିଲା 

ହୃଦୟ ତାହାର ସ୍ନେହ ମମତାରେ 

    ଭରପୁର ରହି ଥିଲା ।

ସକାଳରୁ ଉଠି ଛେରା ପାଣି ଦେଇ

    ବାସି କାମକୁ ସେ ସାରେ 

କଳା ବୋଲି ତାକୁ ଘୃଣା କରୁଥାନ୍ତୁ 

    ବସନ୍ତିନି ତା ପାଖରେ ।

ତଥାପି ମନରେ ଦୁଃଖ ତା ନ ଥାଏ

   ତା କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରି ଚାଲେ 

ଘର ଯାକର ସେ ସବୁ କାମ କରେ

    ଉଠେ ବି ବଡି ସକାଳେ ।

ପାଞ୍ଚ ବୋହୂ ତାଙ୍କ କରନ୍ତି ଅୟସ

     ପଶା ପାଲିକୁ ପକାଇ

କାଳି ସିଏ ବୋଲି ସାଙ୍ଗ କରନ୍ତି ନି

    ଯାଆନ୍ତି ତାକୁ ଆଡେଇ ।

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କ ସେବା ସେ କରଇ 

    ପରିବାର ମନ ନେଇ 

ରୋଗ ବାଧକରେ ସେବା କରୁଥାଏ

    ରାତି ଉଜାଗର ହେଇ ।

କାହାକୁ କେବେ ସେ କିଛି କହେ ନାହିଁ

     ସବୁ ସିଏ ସହି ଯାଏ  

ଘର କଥା ସବୁ ପେଟେ ରଖୁ ଥାଏ

     ସେବା ତାଙ୍କ କରୁ ଥାଏ ।

ସବୁ ମନ ଜାଣି ଖୁସି ଆଗ୍ରହରେ

    ଖାଇବା ପରଶି ଦିଏ

ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗେ ଶଶୁର ତାହାର 

  ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ କୁହେ ।

ସହି ପାରିଲେନି ପାଞ୍ଚ ଜାଆ ତାଙ୍କ 

    କଳି ଝଗଡା କରିଲେ

 ଅପମାନ ଦେଇ ବାର କଥା କହି

    ଘରୁ ବିଦା କରି ଦେଲେ ।

ଶାଶୁ ଶଶୁର ତା ମନ ଦୁଃଖ କଲେ

     ବିଦାୟ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଲେ 

ପାଞ୍ଚ ଜାଆ ଦେଖି ଆଖି ଠରା ଠରି

    ହେଇ ମୁରୁକି ହସିଲେ ।

ସେଇ ହସ ତାଙ୍କ ହସରେ ରହିଲା

   ଭୋକରେ ବିକଳ ହେଲେ

ଖାଇବା ପାଇଁକି ଡହଳ ବିକଳେ

    ରୋଷେଇ ଘରେ ପଶିଲେ ।

ଖାଇବା ନ ପାଇ ରୋଷେଇ ଘରେ ସେ

    କଥା କଟା କଟି ହେଲେ 

ରୋଷେଇ ପାଇଁ ସେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟେ

    ଝଗଡା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

କଷ୍ଟେ ମଷ୍ଟେ ସେହି ଦିନ ରହିଗଲେ

     ପ୍ରଭାତ ହୋଇଲା ଯେବେ

ଘର ଅଗଣାକୁ ଝାଟେଇବା ପାଇଁ 

    ବାଦ ଆରମ୍ଭିଲେ ତେବେ ।

ଟଣା ଓଟରା ସେ ପରସ୍ପରେ ହେଲେ

    ସମ୍ପର୍କ ଭାଙ୍ଗିଣ ଗଲା

ସୁଖ ହଜି ଗଲା ଅଶାନ୍ତି ଜନ୍ମିଲା

    ମନରେ ଚେତା ପଶିଲା ।

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡି

   ମାଗିଲେ ସେମାନେ କ୍ଷମା

ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ ଫେରେଇ ଆଣିବୁ

    କଳି କରିବୁନି ଜମା ।

ପାଞ୍ଚ ଜାଆ ଯାଇ କାଳି ବୋହୁ ପାଶେ

    ହସି ହସି ପ୍ରବେଶିଲେ

ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ ତୁ ତ ଆମର

    କହି ଘରେ ଡାକି ନେଲେ । 

ଏକାଠି ରହିଲେ ଏକାଠି ଚଳିଲେ

    ପରିବାର ହସୁଥିଲା

ସୁନାନାକୀ ବୋହୂ କମାଲ କରିଲା 

    ପରିବାର ଯୋଡି ଦେଲା ।